stixoi.info: La balada de Uri

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132734 Τραγούδια, 271226 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

	La balada de Uri - 2431 Αναγνώσεις

	Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Λέκκας Μάριος Φραγκούλης Μπάμπης Στόκας Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι ουρανέ, φίλε μακρινέ πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, το γαλανό κι ακούω μια φωνή, καμπάνα γιορτινή να με παρακινεί Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά στου ήλιου τα σκαλιά Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι ουρανέ, φίλε μακρινέ πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, το γαλανό και μια φωνή τρελή σαν χάδι κι απειλή κοντά της με καλεί Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί μου τάζει ωκεανούς κομήτες φωτεινούς και ό,τι βάζει ο νους Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι ουρανέ, φίλε μακρινέ πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ	Letras de Canciones: Nikos Ykatsos Música: Manos Hatzidakis Primera representaci: Dimitra Yalani Otras presentaciones: Vasilis Lekkas Marios Fraykoulis Babis Stokas Cielo, no diré sí cielo, amigo lejano cómo acepte la ternura de otro abrazo cómo acepte, mi madre es la tierra cómo renuncie la luz rubia de la vida ay cielo duelo lejano Cada atardecer miro el cielo, el azul claro y escucho una voz, campana festiva alentarme Cada Domingo me decía ir allí allí, allí donde los pájaros extraños construyen un nido en los escalones del sol Cielo, no diré sí cielo, amigo lejano cómo acepte la ternura de otro abrazo cómo acepte, mi madre es la tierra cómo renuncie la luz rubia de la vida ay cielo duelo lejano Cada atardecer miro el cielo, el azul claro y una voz loca como caricia y amenaza me llama a su lado Cada Domingo me decía ir allí, allí, allí me prometa los océanos cometas luminosas y cualquier cosa que la mente imagine Cielo, no diré sí cielo, amigo lejano cómo acepte la ternura de otro abrazo cómo acepte, mi madre es la tierra cómo renuncie la luz rubia de la vida ay cielo duelo lejano
curros_mujer © 09-04-2011 @ 16:24

Markpanos
04-03-2013 17:32

En el estribillo se ha de usar el infinitivo:

Cielo, no diré el sí
cielo, amigo lejano
cómo aceptar la ternura de otro abrazo
cómo aceptar, mi madre es la tierra
cómo renunciar la luz rubia de la vida
ay cielo duelo lejano

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο