 |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας
Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ’ τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.
Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.
Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι’ αυτά κανείς δεν ξέρει.
Πίσω απ’ τους λόφους, πίσω απ’ τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.
|  |
Letras de Canciones: Thanasis Papakonstadinou
Música: Thanasis Papakonstadinou
Primera representaci: Yiannis Angelakas
Cuando amanece, el primer suspiro
sale de los labios apretados.
Como una mariposa vuela en el cuarto,
buscando una apertura para escapar.
Si tú eres solo, si tú eres débil,
el amanecer te matará.
El tiene la mirra, él tiene el silencio,
él tiene el sol vagabundo.
Nuevo día, nuevo suspiro
por su estuario él ofrecerá
todo que es perdido, todo que es olvidado
y todo que nadie más sabe.
Detrás de las colinas, detrás de los párpados
hay un lugar para ti.
Sin Bastille, sin anatema,
sin los labios apretados.
| |
