| Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κιάμος
Διαλύθηκα μες στα χέρια σου εγώ διαλύθηκα
να το πάθεις κι εσύ σου ευχήθηκα
αμέσως μόλις το είπα...
διαλύθηκα γιατί έχω για σένα αισθήματα
που περάσανε σαράντα κύματα
κοίτα πού φτάσαμε κοίτα
Διαλύθηκα και το χτες και το αύριο αρνήθηκα
συρματόπλεγμα που δε φοβήθηκα
ήσουνα πάντα για μένα
Τσαλάκωσέ με μέχρι να σπάσω
μη με αφήσεις λεπτό ζωντανό
όσο είμαι εντάξει και σε θυμάμαι
για το χειρότερο μ’έχω ικανό
Τσαλάκωσέ με δώσε μου πόνο
το’κανες πάντα με τόση χαρά
τσαλάκωσέ με το’χω ανάγκη
μονάχα έτσι θα γίνω καλά
Διαλύθηκα μες στα χέρια σου εγώ διαλύθηκα
με τα δάκρυα κι απόψε πλύθηκα
θύμωσα τόσο μαζί μου
γιατί πάλι διαλύθηκα
δε θυμάμαι καιρό αν κοιμήθηκα
με ρωτήσανε και προσποιήθηκα
πως είσαι ακόμα δική μου
Διαλύθηκα και αυτό είναι κάτι που δέχεσαι
όταν από μια κόλαση έρχεσαι
κι όχι όταν πάλι πηγαίνεις
Τσαλάκωσέ με μέχρι να σπάσω
μη με αφήσεις λεπτό ζωντανό
όσο είμαι εντάξει και σε θυμάμαι
για το χειρότερο μ’έχω ικανό
Τσαλάκωσέ με δώσε μου πόνο
το’κανες πάντα με τόση χαρά
τσαλάκωσέ με το’χω ανάγκη
τσαλάκωσέ με για τα καλά
| | Tекст: Thanos Papanikolaou
Mузика: Vasilis Yavriilidis
Прва представа: Panos Kiamos
Raspao sam se, u tvojim sam se rukama raspao
i tebe to da snađe, to sam ti poželeo
upravo sam to izgovorio..
raspao sam se, jer gajim osećanja prema tebi
jer smo prošli kroz sito i rešeto
vidi dokle smo došli, vidi
raspao sam se i juče i sutra sam odbacio
bodljikava žica koje se nisam uplašio
bila si uvek za mene!
Ponizi me dok ne puknem
ne ostavljaj me da živim ni tren
dok sam dobro i sećam te se
sposoban sam i za najgore
Ponizi me, zadaj mi bol
uvek si to činila s tolikim zadovoljstvom
ponizi me, imam potrebu za tim
samo tako ću se povratiti
Raspao sam se, u tvojim sam se rukama raspao
i večeras sam se suzama umio
toliko sam ljut na tebe
jer sam se raspao opet..
ne pamtim kad sam spavao
pitali su me i ja sam slagao
da si još uvek moja
raspao sam se i to je nešto što prihvatiš
kad iz pakla dolaziš
a ne kad ponovo odlaziš..
Ponizi me, dok ne puknem
ne ostavljaj me da živim ni tren
dok sam dobro i sećam te se
sposoban sam i za najgore
Ponizi me, zadaj mi bol
uvek si to činila s tolikim zadovoljstvom
ponizi me, imam potrebu za tim
samo tako ću se povratiti
| |