 |
Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μου λες κουράστηκες δε θες να περιμένεις
είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
κι εγώ που γύρισα τον κόσμο δίχως χάρτη
άκου τι έμαθα δεμένος στο κατάρτι
Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Σε σένα πάντα θα γυρνώ κι αν δε σου φτάνει
καράβι γίνε να γινώ εγώ λιμάνι
να δούμε μάτια μου στο τέλος ποιος θα αντέξει
και ποιος καλύτερα το ρόλο του θα παίξει
Όλους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Κι όσα δεν έγιναν μην τρέχεις να προλάβεις
αφού δεν μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις
πως ήσουν πάντα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος
εσύ η ασπίδα μου το τόξο και το βέλος
Κι όλους τους ξέμπαρκους θα τρώει το σαράκι
κι όσοι ταξίδεψαν ζηλεύουν την Ιθάκη
Μου λες κουράστηκες δε θες να περιμένεις
είκοσι χρόνια το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις
|  |
Letras de Canciones: Miltiadis Pashalidis
Música: Miltiadis Pashalidis
Primera representaci: Miltiadis Pashalidis
Me dices que estás cansada no quieres esperar
y tejer por veinte años el mismo vestido
y yo que vagué el mundo sin mapa
¡escucha que aprendí empatado al mástil!
Todos los marineros en tierra son comidos por la nostalgia
y todos que viajaron son envidiosos de Ítaca
Volveré siempre a ti y si eso no es suficiente
sé un barco para que me convierta en un puerto
para ver, mis ojos, quién lo soportará al fin
y quién jugará su papel mejor
Todos los marineros en tierra son comidos por la nostalgia
y todos que viajaron son envidiosos de Ítaca
¡Y no corras para coger todo lo que sucedió
ya que no pudiste comprender más
que tú eres siempre del comienzo al fin
mi escudo, mi arco y mi flecha
Todos los marineros en tierra son comidos por la nostalgia
y todos que viajaron son envidiosos de Ítaca
Me dices que estás cansada no quieres esperar
y tejer por veinte años el mismo vestido
| |
