 |
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Ara Dinkjian
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Φώτα που σβήνουν, πόλη που ξυπνά
άστρα και φεγγάρια χλωμά.
Νύχτα που φεύγει, ρίγος πρωινό
κι ένα όνειρο ζωντανό.
Ήσυχη θάλασσα, γλάροι λευκοί
μόνον εμείς στην ακτή,
χρόνια σε γύρευα, λόγια που φύλαγα
σου ψιθυρίζω στ’ αυτί
Νύχτα βάλσαμο, μέρα βάσανο
μα εσύ δε λες να φανείς.
Όνειρα έσπειρα, όνειρα θέρισα
και δε μου φταίει κανείς.
Ήσυχη θάλασσα, γλάροι λευκοί
ούτε ψυχή στην ακτή,
Όνειρα έσπειρα, όνειρα θέρισα,
κάποτε κάποιο θα βγει.
Φώτα που σβήνουν, όνειρα μισά
σπίτια και φανάρια σβηστά
Μπρος στον καθρέφτη πάλι θα σταθώ
σαν παράθυρο ανοιχτό
Άβαφο πρόσωπο, βλέμμα γνωστό
έμαθα να σ’ αγαπώ
χρόνια σε γύρευα, λόγια που φύλαγα
είναι καιρός να σου πω.
|  |
Lyrics: Mihalis Ykanas
Music: Ara Dinkjian
First version: Eleftheria Arvanitaki
Dimming lights, city waking
pale stars and moons.
Night exiting, morning's shiver
and a dream alive.
Calm sea, white seagulls
it's only us upon the shore,
I've been looking for you for years, words I kept
I whisper in your ear
Soothing night, day like torture
but you're nowhere to be seen.
I sowed dreams, and dreams I reaped
and I've noone to blame.
Calm sea, white seagulls
not a soul upon the shore,
I sowed dreams, and dreams I reaped
sometime one of them will come true.
Dimming lights, half dreams
houses and streetlights turned off
In front of the mirror I will stand again
like an open window
Unpainted face, familiar sight
i learned how to love you
i've been looking for you for years, words i kept
'tis time to tell you.
| |
