 |
Στίχοι: Μυρτιώτισσα
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Πόπη Αστεριάδη
Άλλες ερμηνείες:
Ελένη Τσαλιγοπούλου
Ερωφίλη
Έρωτας τάχα να ’ν’ αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου,
που σαν βραδιάζει, τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να δω
παράθυρά σου;
Έρωτας να ’ναι η σιωπή
που όταν σε βλέπω, μου το κλει
σφιχτά το στόμα,
που κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κι εκστατική
ώρες ακόμα;
Έρωτας να ’ναι ή συμφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κι έρχετ’ ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;
Μα ό,τι και να ’ναι, το ποθώ,
και καλώς νά ’ρθει το κακό
που είν’ από σένα·
θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ’ αγαπημένα.
|  |
Lyrics: Myrtiotissa
Music: Yiannis Spanos
First version: Popi Asteriadi
Other versions:
Eleni Tsaliyopoulou
Erofili
Could it be love that
makes me yearn for your
company,
The reason why, when it gets dark, I wander around
to see your lit-up
windows?
Could love be the silence
that when I see you, closes
my mouth shut,
and even when I'm alone,
I stand silent and ecstatic
for hours?
Could love be the disaster,
wearing an angel's
wings?
and comes once again
with these tender gifts
to charm me?
But whatever that may be, I yearn for it,
and I welcome the evil
that's sent from you.
It will be the ultimate possession
If i fall at your beloved
feet.
| |
