| Στίχοι: Δημήτρης Βάρος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φωτίου & Παύλος Σιδηρόπουλος
Άλλες ερμηνείες:
Βωξ
Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ’ το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που `χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί
ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Σε εδίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν τον γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή,
πληρώνεις όσο όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γεμισαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ κοκάλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τριακόσιοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας; Και τα λοιπά.
Φοβάσαι ότι θα `ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.
Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ’ έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.
Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα "Νέα" ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σαν θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά,
τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.
Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ’ έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;
Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ’ αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.
| | Lyrics: Dimitris Varos
Musica: Yiannis Markopoulos
Prima esecuzione: Maria Fotiou & Pavlos Sidiropoulos
Altri spettacoli:
Vox
Con bianca velatura una nave ha da apparire fin dal Cinquanta
e tu ti sei avvinghiato al porto con una ghirlanda di fiori appassiti.
Un Téseo elettrico in un pozzo e Arianna ha dato in muggiti
un Téseo elettrico in un pozzo e Arianna ha dato in muggiti.
Ti hanno condannato a sprecare gli anni lungo una vita senza prospettive.
Ti perdi come un gabbiano in piazza Omonia e quando cerchi una soluzione in una partenza,
paghi un tot per il pedaggio e ti vai a sfasciare sulla nazionale.
Un Téseo elettrico in un pozzo e Arianna ha dato in muggiti.
Chi è l'ergastolano nella tenebra, chi trema di paura senza ricompensa?
Chi piega la testa ai padroni e chi piange alla sera come un bambino?
Chi sogna che qualcuno la sfanghi e dia il via per primo?
Un Téseo elettrico in un pozzo e Arianna ha dato in muggiti.
Relitti di sogni alla deriva e le teste sono riempite di ruggine.
Nei supermarket è finita la speranza e ti sei ossificato sull'impalcatura.
Dove sono andati i trecento di Leonida e cosa racconteremo ai bambini?
Un Téseo elettrico? E quello che segue.
Tu hai paura che arrivi un temporale e che una pioggia acida ti anneghi.
Metti la patria dentro una boccia e nascondila sotto la terra.
Chissà che non la cerchino come un'Atlantide quando Pandora apre il suo vaso.
Un Téseo elettrico in un pozzo e Arianna ha dato in muggiti.
Voto di scambio, discorsi e cortei non portarono mai il cambiamento
anche per questo le domeniche ti sei perduto nei palasport e negli stadi.
Ora quando guardi le raffinerie domandi chi ti ha ficcato dentro la gabbia.
Un Téseo elettrico in un pozzo e Arianna ha dato in muggiti.
Vuoi rimarginare la piaga mortale e cerchi su "Ta Nea" le offerte di lavoro.
Le tue lacrime diventano staffili e ti stringono il collo come cappi.
Tutto quanto hai guadagnato te lo rimettono nel gioco delle carte
corri a frugare dentro i rifugi e trovi una generazione imprigionata.
Hai sventolato una bandiera di plastica, hai creduto in un dio ignoto
hai appeso il cervello a una antenna, notizie, serial e rock-gomma da masticare.
E come può spuntare un altro giorno quando gli errori rubano il tempo?
E come può spuntare un altro giorno, quando la menzogna mena la danza?
Dipingi un sole sopra il tetto, parla con la brezza della notte
e danza con la tua ombra al suono di un cuore infiacchito.
Fa' una telefonata alla tua solitudine o esci di nuovo sulla strada del fuoco.
Fa' una telefonata alla tua solitudine o esci di nuovo sulla strada del fuoco.
| |