 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού
και κοιτάω όλους αυτούς που τους έσπρωξε ένα χέρι
κι αναγκάστηκαν να βγάλουνε φτερά,
τώρα τους φωτίζει αυτό το υπέροχο αστέρι,
τους κοιτάω να πλανιούνται μακριά
πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει,
κάποιος απ’ αυτούς θα ξέρει.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει:
Άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι...
Στέκομαι στην πόρτα σου μπροστά
και διαβάζω ένα μήνυμα γραμμένο με μαχαίρι
ότι έπρεπε να φύγουνε ξανά,
ότι τώρα διασχίζουν το μεγάλο μεσημέρι
και την πιο παραμυθένια αμμουδιά,
πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει,
κάποιος απ’ αυτούς θα ξέρει.
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει:
Μη με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει
μου είπε κάποιος κάποτε το είδε να συμβαίνει.
Θυμήσου, τότε που σ’ άφησαν μονάχο
τον σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο,
το βράχο που επάνω του το κάστρο φτάνει στους ουρανούς,
για ναύτες σαν κι αυτούς λιμάνι,
κάνει να ακούγεται κι αυτό το βράδυ
ο ήχος απ’ τα κέρματα που ρίχνει στο πηγάδι η μοίρα,
θυμάμαι τ’ άρωμά της,
τους κύκλους που ησυχάζανε κάτω απ’ τα βλέμματά της.
Πήγαινε δε θα το μετανιώσεις
πες της πως ήρθες εσύ και θα το νιώσεις,
θα νιώσεις στο πλάι σου την πνοή της
μια νύχτα με πανσέληνο στο ιπτάμενο χαλί της.
Άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι...
|  |
Lyrics: Pavlos Pavlidis
Music: Xylina Spathia
First version: Xylina Spathia
I'm standing at the precipice
and stare at all those pushed by a hand
and needed to spread wings,
now they're illuminated by this wonderful star,
i'm watching them wandering far
far from the corners of the world far from the furthest edge.
Someone's coming close as if he's willing to tell me,
Someone of them must know.
Someone's coming close as if he's willing to tell me:
Let life melt into her hands like snow...
I'm standing right before your door
and read a message carved with knife
that they had to depart again,
that now they're crossing the great noon
and the most chimerical shore,
far from the corners of the world far from the furthest edge..
Someone's coming close as if he's willing to tell me,
Someone of them must know.
Someone's coming close as if he's willing to tell me:
Don't you ask me if love can bring life back
someone sometime told me he saw it happen.
Remember, when they left you alone
the scorpion you found when you moved the rock,
the rock on which the castle reaches heaven,
for sailors like these, it's a harbour,
it makes it sound again this night
the sound of coins thrown to the well by fate,
i can recall her scent,
the circles that were put to rest under her looks.
Go and you won't regret it
tell her you came and you shall feel it,
you'll feel her breath by your side
one fullmoon night upon her magic carpet.
Let life melt into her hands like snow...
| |
