 |
Στίχοι: Κώστας Ρουβηνέτης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Μου λες να κρατήσω ψηλά το κεφάλι
Μου λες να γελάσω σαν πρώτα και πάλι
Να μη σταματάω στη μέση του δρόμου
Να βγάλω τη μάσκα τη μάσκα του πόνου
Τι θέλεις να κάνω τι θέλεις να κάνω
Πιστεύω σε σένα σε σένα που χάνω
Απ’ αύριο σκέψου που θα `σαι που θα `μαι
Τι κι άντρας που είμαι φοβάμαι φοβάμαι
Αν πίσω μια άδεια καρδιά θα μου φέρεις
Πως θες να σε ξέρω πως θες να με ξέρεις
Κι οι δυο που σαν ένα η αγάπη μας δένει
Θα μείνουμε τότε δυο ξένοι δυο ξένοι
|  |
Versuri: Kostas Rouvinetis
Muzică: Yioryos Hatzinasios
Prima de performanţă: Yiannis Parios
Îmi spui să ţin capul sus,
Îmi spui să râd din nou ca altădată,
Să nu mă opresc în mijlocul drumului,
Să dau jos masca, masca durerii.
Ce vrei să fac? Ce vrei să fac?
Cred în tine, în tine pe care te pierd.
De mâine gândeşte-te unde vei fi, unde voi fi?
Ce dacă sunt bărbat! Îmi este frică, îmi este frică.
Dacă îmi vei aduce înapoi o inimă goală
Cum vrei să te ştiu, cum vrei să mă ştii?
Amândoi, pe care iubirea ne leagă ca pe o singură persoană,
Vom rămâne atunci doi străini, doi străini.
| |
