| Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Άλλες ερμηνείες:
Ελένη Δήμου & Γιάννης Λυμπέρης
Μαντώ
Λες πως έφταιξα εγώ,
που χωρίσαμε οι δυο μας
και καράβι στο βυθό
είναι τώρα το όνειρο μας,
Λες πως έφταιξα εγώ αλλά αλίμονό μας,
είν’ το φταίξιμο διπλό σε κάθε χωρισμό.
Φταίμε κι οι δυο
που ζούμε χώρια,
κάτω απ τον ίδιο ουρανό,
και μας ξυπνά η στεναχώρια
και λέει βραχνά
φταίμε κι δυο!
Λες πως έφταιξα εγώ
που ναυάγησε η ζωή μας...
κι είναι δάκρυ αλμυρό
τώρα ανάμνησή μας,
λες πως έφταιξα εγώ για την καταστροφή μας...
όμως πρέπει να στο πω
πως φταίξαμε κι δυο...
Φταίμε και οι δυο
που ζούμε χώρια,
κάτω απ τον ίδιο ουρανό,
και μας ξυπνά η στεναχώρια
και λέει βραχνά
φταίμε κι δυο!
Λες πως έφταιξα εγώ....
| | Lyrics: Pythayoras
Music: Yiannis Spanos
First version: Yiannis Parios
Other versions:
Eleni Dimou & Yiannis Lyberis
Mado
You say that I was the one to blame
That we broke up
And a boat on the bottom (of the sea)
Is our dream now.
You say that I was the one to blame but alas to us,
The blame is double in every separation.
We both are to blame
That we live apart
Under the same sky,
And the sorrow wakes us
And says huskily
We both are to blame!
You say that I was the one to blame
That our life shipwrecked
And is a salty tear
Now, each memory of us.
You say that I was the one to blame for our destruction,
Still, it’s necessary to tell you
that we both were to blame...
We both are to blame
That we live apart
Under the same sky,
And the sorrow wakes us
And says huskily
We both are to blame!
You say that I was the one to blame...
| |