 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Χωματένιοι δρόμοι κλέφτες κι αστυνόμοι
κι ήσουν πάντα ο κλέφτης μάτια μου
κι όποτε σε πιάναν κλάματα με πιάναν
ράγιζε ο καθρέφτης μάτια μου
Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε
πού ‘ναι η ευτυχία που μου τάξατε
Χρόνια από μετάξι σου κόλλαγε όλη η τάξη
και με καρτερούσες μάτια μου
μου κρατούσες πάντα τη σκισμένη τσάντα
κι αστραποβολούσες μάτια μου
Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε
πού ‘ναι η ευτυχία που μου τάξατε
|  |
Text: Lefteris Papadopoulos
Musik: Hristos Nikolopoulos
Uraufführung: Haroula Alexiou
Wege aus Ton, Räuber und Gendarmen
und du warst immer der Räuber, mein Schatz
und wann auch immer sie dich gefangen haben, mußte ich weinen
der Spiegel zersprang, mein Schatz
Jahre wie Schwalben, die verflogen sind
die das Glück sind, das ihr mir versprochen habt
Jahre aus Seide kleben an dir ganz in der Reihenfolge
du hast auf mich gewartet, mein Schatz
du hast mir immer die zerrissene Tasche gehalten
und du hast geblitzt, mein Schatz
Jahre wie Schwalben, die verflogen sind
die das Glück sind, das ihr mir versprochen habt
| |
