| Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου
Γιώργος Νταλάρας
Ελευθερία Αρβανιτάκη
Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το `χει δει
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
| | Lyrics: Nikos Papazoylou
Music: Nikos Papazoylou
First version: Nikos Papazoylou
Other versions:
Haroula Alexiou
Yioryos Dalaras
Eleftheria Arvanitaki
Why does the song always have to be sad
like it fell right off my heart
and at this very moment, that I am full of joy
It climbed up to my lips
and smothered me
I love you, but I have no voice to tell you,
and this is an unbearable pain (longing),
I melt in pain, because I feel myself,
that the way we are going is pathless,
and you will tell me to hold it till the end
How can I forget her loose hair
the sand, that was showering me, like a waterfall,
as she was getting close to me, thousands of kisses,
diamonds, she was generously giving to me,
I 'll go, even if it 's for the bad
On what kind of ecstasy, on what kind of magic dance,
such a creature was born (or conceived)
from which distant star the light is coming,
that went to hide in her eyes,
and I am the lucky one who saw it
In her sight a tiny little sky
lightens, clouds, and folds,
but when the night comes, it overflows with light
the August moon rises
and the prison shines from the inside.
How can I forget her loose hair
the sand, that was showering me, like a waterfall,
as she was getting close to me, thousands of kisses,
diamonds, she was generously giving to me,
I 'll go, even if it 's for the bad
| |