 |
Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαργαρίτα Ζορμπαλά
Άλλες ερμηνείες:
Μαρία Φαραντούρη
Γιάννης Πάριος
Μενεξεδένια ήταν τα βουνά
μενεξεδένια τα φιλιά
μενεξεδένια ήταν τα μάτια σου
κατάμαυρη είναι η μοναξιά.
Το τρένο αυτό που σε ξερίζωσε
μου σκίζει πάντα την καρδιά
το σφύριγμά του είναι για μέ λυγμός
το πέρασμά του είναι καημός.
Ήμουν για σένα ο διαβάτης που περνά
ήσουν για μένα το νερό και η φωτιά.
Σε κράτησα μέσα στα χέρια μου
σα νά ‘σουνα μικρό πουλί
με την αυγή γλυκοκελάηδησες
το δειλινό είχες χαθεί.
Κι εγώ στα δάση τώρα τριγυρνώ
μετρώ τα κίτρινα κλαδιά
μετρώ τα φύλλα που ξεράθηκαν
την άμετρη μετρώ ερημιά.
|  |
Text: Yiannis Theodorakis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Maryarita Zorbala
Weitere Aufführungen:
Maria Faradouri
Yiannis Parios
Violett waren die Berge
violett die Küsse
violett waren deine Augen
ganz weiß ist die Einsamkeit.
Dieser Zug, der dich entwurzelt hat
zerreißt mir total das Herz
sein Pfiff ist für mich ein Schluchzer
seine Abfahrt bedeutet Kummer.
Ich war für dich der Passant, der vorüberging
du warst für mich Wasser und Feuer.
Ich hielt dich in meinen Händen
als wärst du ein kleiner Vogel
in der Morgendämmerung hast du ganz süß gesungen
in der Abenddämerung warst du weg.
Und ich treibe mich jetzt in den Wäldern herum
zähle die gelben Zweige
zähle die vertrockneten Blätter
ermesse die unendliche Wüste.
| |
