 |
Στίχοι: Μανώλης Φάμελλος
Μουσική: Μανώλης Φάμελλος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Φάμελλος
Αυτός είναι ο ήλιος που ποθούσα να δω
ο έξω κόσμος βιαστικά μεγαλώνει
βιάζομαι να πετάξω και γω
στον ουρανό σαν ασημένιο μπαλόνι
Ο ορίζοντας άνοιξε σαν αγκαλιά
και γω θα τρέξω σ’ άγνωστα μέρη
Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ’ των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ’ το χέρι
στο τέλος όλες οι υπόγειες στοές
βγάζουν σ’ ένα φωτεινό καλοκαίρι
Σ’ αυτήν την κατήφεια δε χωρούσα να ζω
στους άλλους να βρίζω τα δικά μου τα χάλια
η αλήθεια μου έγινε θηλιά στο λαιμό
και η αγάπη γύρω απ’ την καρδιά μου τανάλια
Ας σβήσει απ’ το στήθος μου αυτή η σκιά
όσα ο καιρός είναι να φέρει θα φέρει
Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι...
Κι αν κάτι όλα μέσα μου τα βρίσκει λειψά
και κάθε γιορτή ένα σαχλό καρναβάλι
ας στριμωχτεί στη σκοτεινή του σπηλιά
να περιμένει το φθινόπωρο πάλι
Τώρα ο ορίζοντας άνοιξε σαν αγκαλιά
και γω θα τρέξω σ’ άγνωστα μέρη
Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι
πηδά στο δρόμο απ’ των σπιτιών τις σκεπές
είναι παιδί και με τραβάει απ’ το χέρι
κι οι σκόρπιες άκρες μου ενώνονται δες
|  |
Lyrics: Manolis Famellos
Music: Manolis Famellos
First version: Manolis Famellos
This is the sun that I longed to see
The outside world quickly grows up
I haste to fly too
to the sky like a silver balloon
The horizon opened like a hug
and I’ll run to unknown places.
A big shining summer
jumps in the street from the houses’ roofs
it’s a child and pulls me from the hand
at the end, all dark arcades
exit to a shining summer
In this gloom I didn’t have space to live
To the others cursing my own messes
My truth became a loop around my neck
and the love (became) around my heart, a pair of pliers
Let put off my chest this shadow,
everything that the time is to bring, it will bring
A big shining summer…
And if something inside me finds everything “half”
And (finds) every feast a silly carnival,
may it get squeezed inside my dark cave
to wait for the autumn again
Now the horizon opened like a hug
and I’ll run to unknown places.
A big shining summer
jumps in the street from the houses’ roofs
it’s a child and pulls me from the hand
and my clustered ends are (re-) united, look!
| |
