 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
κι έρχεται η ώρα η δικιά μου
Αυτή που σαν πουκάμισο ταιριάζει
με τη μελαγχολία στη καρδιά μου, βραδιάζει
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
και τότε το τραγούδι σιγοπιάνω
Σαν μάνα το σκοτάδι μ’ αγκαλιάζει
μια τέτοια ώρα θέλω να πεθάνω, βραδιάζει
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
|  |
Versuri: Sotia Tsotou
Muzică: Hristos Nikolopoulos
Prima de performanţă: Stelios Kazadzidis
Se înserează astăzi din nou, se înserează
şi vine timpul meu
acesta care se potriveşte ca o cămaşă
cu melancolia din inima mea, se înserează...
O viaţă întreagă, copil al nopţii, nu suport dimineaţa
cu domnii îmbrăcaţi în caşmir.
Eu traiesc doar noaptea, împreună cu acei pe care-i iubesc
cu complotiştii şi cu cei nedreptăţiţi.
Se însearează astăzi din nou, se înserează
şi atunci încep să cânt încet
Ca o mamă întunericul mă îmbrăţişează
pe un timp ca acesta aş vrea să mor, se înserează...
O viaţă întreagă, copil al nopţii, nu suport dimineaţa
cu domnii îmbrăcaţi în caşmir.
Eu traiesc doar noaptea, împreună cu acei pe care-i iubesc
cu complotiştii şi cu cei nedreptăţiţi.
| |
