 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μαρία Κ. Παπαδοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Ραλλία Χρηστίδου
Σε βλέπω να φεύγεις
να παίρνεις μια μπλούζα,
μια τσάντα στον ώμο.
Σε βλέπω να φεύγεις
να κλείνεις την πόρτα,
να βγαίνεις στο δρόμο.
Τριγύρω όλο φώτα,
παντού στολισμένα,
ο κόσμος γιορτάζει.
Απόψε η νύχτα,
κεράκι που λιώνει
και μέσα μου στάζει.
Με βλέπεις να φεύγω,
να παίρνω δυο μάτια κλαμένα μαζί μου.
Με βλέπεις να φεύγω,
να σφίγγω έναν κόμπο βαθιά στη φωνή μου.
Ανοίγω το βήμα,
δειλά καταφέρνω
να βρω έναν δρόμο.
Απόψε το σώμα,
βαρύ σαν ατσάλι,
σηκώνει τον κόσμο.
Είσαι μακριά απ’ την καρδιά μου πια.
Πόσα χιλιόμετρα απέχεις;
Κι εγώ μακριά. δε φεύγω να σωθώ,
φεύγω να μη σε δω που φεύγεις.
Σε βλέπω να φεύγεις
να βγάζεις μια φλόγα,
ν’ ανάβεις τσιγάρο.
Σε βλέπω να φεύγεις
δεν έχω άλλα χέρια
αγκαλιά να σε πάρω.
Τριγύρω όλο φώτα,
παντού στολισμένα,
ο κόσμος γιορτάζει.
Απόψε η νύχτα,
κεράκι που λιώνει
και μέσα μου στάζει
|  |
Versuri: Nikos Moraitis
Muzică: Maria K. Papadopoulou
Prima de performanţă: Rallia Hristidou
Te văd cum pleci
Cum iei o bluză, o geantă pe umăr
Te văd cum pleci
Cum închizi uşa, cum ieşi pe stradă
În jur numai lumini, peste tot împodobit, lumea sărbătoreşte
În seara asta noaptea, lumânare ce se topeşte şi picură în mine
Mă vezi cum plec
Cum iau doi ochi plânşi cu mine
Mă vezi cum plec
Cum strâng un nod adânc în vocea mea
Dau să fac un pas, cu greu îmi găsesc calea
În seara asta corpul, greu ca oţelul, ridică pe umeri toată lumea
Eşti departe deja, de inima mea
La câţi kilometri te afli? Şi eu departe
Nu plec ca să mă salvez, plec ca să nu te văd cum pleci
Te văd cum pleci
Cum îţi aprinzi un foc pentru ţigară
Te văd cum pleci
Nu mai am cu ce mâini să te îmbrăţişez
În jur numai lumini, peste tot împodobit, lumea sărbătoreşte
În seara asta noaptea, lumânare ce se topeşte şi picură în mine
| |
