 |
Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Γιάννης Μαρκόπουλος
Είναι νύχτα και τ’ αστέρια μάτια σαν ορχήστρα μας κοιτάνε
και όλα μας τα χρόνια σαν πληγές από μαστίγιο πονάνε
είδα ανθρώπους σε τραπέζια να τρώνε με δεκαοχτώ μασέλες
μα είδα και στην Αθήνα τους Ευρωπαίους να φοράνε φουστανέλες
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και διαρκώς αμερικανικά
Και το ψέμα σαν τιμάριθμος ψηλώνει μα το αυτί σου κατεργάρη δεν ιδρώνει
Να μην ξέρεις πού να δώσεις τη φωνή σου
να παρακαλάς προσκυνητής για τη ζωή σου
ο πολυμήχανος αστός όλο φιγούρα
η δουλειά σου να `ναι πάντοτε χασούρα
Τίγκα με σκουπίδια ο αιώνας κι όλο μπαινοβγαίνει ο χειμώνας
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά
Χωρίς αισθήματα και προγραμματισμούς
με τα κόλπα τους εγεμίσαμε τρελούς
αχ πού σε πονά και πού σε πιάνει
ευτυχώς που ο κόσμος δεν τα χάνει
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά
Κι αν τραγουδώ σε δρόμους σε μπουάτ σε συναυλίες
και λέω πάντοτε τις ίδιες ιστορίες
είμαι κι εγώ ένα πλευρό απ’ το πλευρό σας
μία στιγμή απ’ τον πολύτιμο καιρό σας
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά
|  |
Lyrics: Yiannis Markopoulos
Music: Yiannis Markopoulos
First version: Yioryos Dalaras & Yiannis Markopoulos
It is night, and the stars [are] eyes, watching us like an orchestra,
and all our years, like wounds from a whip, they hurt.
I have seen people [sit] at tables to devour with eighteen jaws,
but I saw also in Athens the Europeans wear the foustanella.
And everything seems to be under a spell, mass-produced, and always American
And the lie, like the cost of living, shoots up, but you, you rascal, you don't give a damn.
[Fated] not to know what to raise your voice for,
to you beg for your life, a supplicant.
The cunning bourgeois [is] all appearance,
your work is to bring nothing but loss.
The century is full of rubbish and always the winter comes back again.
And everything seems to be under a spell, mass-produced, and above all American
Without systems and [without] programming,
by their tricks, we are crowded with madmen,
ah, where it hurts you and where it gets you -
lucky that the world doesn't lose its head.
And everything seems to be under a spell, mass-produced, and above all American
And if I sing in the streets, i
n the night-clubs, in concerts,
and tell the same stories all the time,
I too am cut from the same wood as you,
one moment of your precious time.
And everything seems to be under a spell, mass-produced, and above all American
| |
