 |
Στίχοι: Κώστας Λειβαδάς
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου
Λιώνουν τα χιόνια, ο ουρανός ανοίγει
Από φως και χρώμα τώρα όλα γίνονται ξανά
σπάει η καρδιά μου έτσι που γεμίζει
τις εικόνες φέρνουν πίσω του Απρίλη τα πουλιά
που έρχονται πάλι μα εσύ είσαι κάπου μακριά
Χάνονται οι μέρες, το σκοτάδι μένει
μ’ ένα γέλιο στον καθρέφτη ταξιδεύω στα τυφλά
αν είσαι αλήθεια έχω πια ξεχάσει
τη σκιά σου κλέβουν πίσω του Απρίλη τα πουλιά
που έρχονται πάλι μα εσύ είσαι κάπου μακριά
χελιδόνι που έχεις χαθεί
Χάνω το βήμα, με τραβάνε οι δρόμοι
δεν υπάρχουν τρόποι τώρα
δεν υπάρχει γιατρειά
σπάει η καρδιά μου μα είμαι εδώ ακόμα
τ’ όνομα σου με ρωτάνε το Απρίλη τα πουλιά
που έρχονται πάλι μα εσύ είσαι κάπου μακριά
|  |
Text: Kostas Livadas
Musik: Kostas Livadas
Uraufführung: Eleni Tsaliyopoulou
Es schmilzt der Schnee, der Himmel öffnet sich
jetzt wird wieder alles aus Feuer und Erde gebildet
mein Herz zerbricht, während es sich füllt
die Aprilvögel bringen die Bilder wieder
sie kommen wieder, aber du bist irgendwo weit weg
Es vergehen die Tage, die Dunkelheit bleibt
mit einem Lachen im Spiegel verreise ich auf gut Glück
wenn du echt bist, habe ich endlich vergessen
die Aprilvögel stehlen deinen Schatten wieder
sie kommen wieder, aber du bist irgendwo weit weg
Schwalbe, die du verloren hast
Ich lenke nicht den Schritt, die Straßen führen mich
es gibt jetzt keine Möglichkeiten
es gibt keine Heilung
mein Herz zerbricht, aber ich bin noch da
die Aprilvögel fragen mich nach deinem Namen
sie kommen wieder, aber du bist irgendwo weit weg
| |
