 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Όμορφη μέρα με βλέμμα χαράς,
χρώματα γύρω και ελπίδες για μας.
Είναι ένα δώρο η ζωή μα συχνά το ξεχνάω.
Στον ουρανό του θεού η φωλιά
και ας μην είμαστε οι δυο μας πουλιά.
Απολαμβάνω τη μέρα και χαμογελάω.
Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή,
μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή,
με μια λέξη σου, με μια συλλαβή,
μη με βάλεις σημάδι, ζητάει ένα χάδι η ψυχή,
το μπορείς μόνο εσύ.
Όμορφή μέρα, του κόσμου οι φωνές
φτάνουν στ’ αυτιά μου σαν τις Κυριακές.
Μοιάζει σαν άνοιξη, μοιάζει η ζωή με αλήθεια.
Λες και το φως πια δε δείχνει πληγές,
βρήκε ένα τρόπο να μπει στις ψυχές.
Όλα είναι ίδια μα δε μοιάζουνε πια με συνήθεια.
Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή,
μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή,
με μια λέξη σου, με μια συλλαβή,
με με βάλεις σημάδι, ζητάει ένα χάδι η ψυχή,
το μπορείς μόνο εσύ.
|  |
Letra: Eleana Vrahali
Música: Mihalis Hatziyiannis
Desempenho primeiro: Mihalis Hatziyiannis
Belo dia com a vista feliz
giro cores e esperança para nós
É um presente a vida esqueço
No céu de teu Deus o ninho
e se não somos nós dois aves
Desfruto de teu sorriso
Diga-me com a voz suave
não se atrapalhe com este belo dia
com uma palavra sua, com uma sílaba
com a marca, você pede uma carícia na alma
que só você pode
Belo dia do mundo as vozes
Chega aos meus ouvidos aos domingos
Parece como primavera, parece coma vida de verdade
Diga a luz que mostra as feridas
encontre um lugar para entrar na alma
Tudo é próprio de nós mas não parece mais costume
Diga-me com a voz suave
não se atrapalhe com este belo dia
com uma palavra sua, com uma sílaba
com a marca, você pede uma carícia na alma
que só você pode
| |
