 |
Στίχοι: Φοίβος
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Βανδή
Τα χρόνια μου τα παιδικά
δυο στάλες από χαρά
που έχουν στεγνώσει
Στα ρούχα πλέον που φορώ
γίναν λεκέδες δυο
που μ’έχουν στοιχειώσει
Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω
αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω
αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει
υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις
Ανθρώπους γύρω μου κοιτώ
που νιώθουν όπως κι εγώ
σαν άβουλο πιόνι
Σαν ένα σώμα που υπάρχει απλά
κινείται μηχανικά και επιβιώνει
Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω
αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω
αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει
υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις
|  |
Letra: Foivos
Música: Foivos
Desempenho primeiro: Despoina Vandi
O tempo de minha infância
duas gotas de alegria
que secaram
Na roupa que eu uso
se tornaram duas manchas
que me atormentam
Amor nada me dá mas ainda espero
amor que dificuldade para encontrar
tomo e quebro
meu amor prometido que meu Deus o que passa?
existe e me ironiza, meu Deus não silencie
Homens ao meu redor olho
que sentem como eu
como peão impensado
Como um corpo que existe simplesmente
que se move mecanicamente e sobrevive
Amor nada me dá mas ainda espero
amor que dificuldade para encontrar
tomo e quebro
meu amor prometido que meu Deus o que passa?
existe e me ironiza, meu Deus não silencie
| |
