 |
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Άλλες ερμηνείες:
Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Με τσιγάρα βαριά
και φτερό την καρδιά
πάντα φεύγω,
σα μεγάλο παιδί
που τα πάντα έχει δει..
λες κι είναι έργο.
Με αλλαγμένη φωνή
μη ντραπώ και φανεί
ψιθυρίζω,
και φυσώ τον καπνό..
με μια δόση θυμό
που ποτέ, μα ποτέ
δεν τελειώνω ό,τι αρχίζω.
Κι είναι οι δρόμοι υγροί
τι κατάλαβαν
τι από μένα,
λες και τα μυστικά
τα κρατούσα κρυφά
για να μείνουν κρυμμένα.
Με τσιγάρα βαριά
μια βουτιά στα βαθιά
κι επιπλέω,
κι ας μην είναι σωστό,
πάντα ό,τι σκεφτώ
θα το λέω.
Με αλλαγμένη φωνή
τεντωμένο σκοινί
να βαδίσω,
και τραβώ τον καπνό
με μια δόση θυμό
που ποτέ δεν μπορώ
όσα θέλω να αρχίσω.
Κι είναι οι δρόμοι υγροί
τι κατάλαβαν
τι από μένα,
λες και τα μυστικά
τα κρατούσα κρυφά
για να μείνουν κρυμμένα.
|  |
Lyrics: Yerasimos Efangelatos
Music: Themis Karamouratidis
First version: Natasa Bofiliou
Other versions:
Eleonora Zouyaneli
With strong cigarettes
and wing in the heart
I always leave
Like a big boy
who has seen everything ....
as if it's a film
With altered voice
so that I am non draped, and be seen
I whisper,
and I blow the smoke
with a touch of anger
am never, ever
finishing what I started.
And the roads are damp
What did they understood
what of me,
as if the secrets
I was holding secretly
to stay hidden.
With strong cigarettes
a dive in the deep
and I am floating
even if it's not right,
always whatever I think of
I will be saying it
With altered voice
tight rope
to walk on,
and I suck the smoke
with a touch of anger
That I never can,
Start what I want.
And the roads are damp
What did they understood
what of me,
as if the secrets
I was holding secretly
to stay hidden.
| |
