 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος
Μου `λεγαν όλοι μη πας μπροστά
Είναι γκρεμός και δε το βλέπεις
Κάνε ένα βήμα πίσω ακόμα προλαβαίνεις
Είναι φωτιά και είναι κρίμα να καείς
Μου `λεγαν όλοι δεν την αξίζει τόση αγάπη δε το βλέπεις
Αυτή σε σκότωσε και εσύ κοντά της τρέχεις
Μα εγώ τα έκλεισα τα μάτια και τ’ αφτιά μου
Γιατί στον έρωτα αν δεν καίγεσαι δεν ζεις
Μη μου μιλάτε, μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν έμαθα
Μη με κατηγορείτε πια κλειστά τα στόματα
Κλειστά τα στόματα, έτσι θέλω ν’ αγαπάω το λάθος άνθρωπο
Μη μου μιλάτε, δε θέλω πια τις συμβουλές και τη συμπόνια σας
Ούτε φωνές ούτε κραυγές κλειστά τα στόματα
Εγώ αυτό που θέλω πάντα θ’ αγαπάω
Και εγώ θα θέλω πάντα εσένα ν’ αγαπώ
Ότι κι αν πούνε εγώ θα κάθομαι και απόψε στα σκαλιά της
Θα γίνω χώμα να περνάει το φόρεμά της
Και ας μη μου ρίχνει ούτε την άκρη απ’ τη ματιά της
Γιατί έτσι έμαθα πεθαίνοντας να ζω
Μη μου μιλάτε, μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν έμαθα
Μη με κατηγορείτε πια κλειστά τα στόματα
Κλειστά τα στόματα, έτσι θέλω ν’ αγαπάω το λάθος άνθρωπο
Μη μου μιλάτε, δε θέλω πια τις συμβουλές και τη συμπόνια σας
Ούτε φωνές ούτε κραυγές κλειστά τα στόματα
Εγώ αυτό που θέλω πάντα θ’ αγαπάω
Και εγώ θα θέλω πάντα εσένα ν’ αγαπώ
|  |
Lyrics: Nikos Moraitis
Music: Vasilis Yavriilidis
First version: Adonis Remos
Everyone told me, don't go forward
She's the cliff and you don't see that
Step back, you still have time
She's the fire and it's a pity for you to burn
Everyone told me, she doesn't deserve that much love, you don't see it
She killed you and you're running to her
But I closed the eyes and the ears
Because, in love, if you don't burn, you don't live
Don't talk to me, don't tel me anymore that I didn't recognize my mistake
Don't accuse me anymore, shut your mouths
Shut your mouths, I want to love like that, the wrong person
Don't talk to me, I don't want anymore your advice and your compassion
Neither voices, nor screams, shut your mouths
I will always love what I want
And I will always want to love you
Whatever they say, I will sit tonight again on her stairs
I'll become the ground so her dress could pass over
Even if she doesn't even look at me
Because that's how I learned, to live while dying
| |
