 |
Στίχοι: Νίκος Βελιώτης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα,
τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
και πολύ ν’ αγαπάς τους ανθρώπους.
Τα θεριά ν’ αγαπάς και τ’ ανήμερα,
τα νησιά, τα ποτάμια, τ’ αστέρια.
Κι αν ποτέ σε πληγώσουν κατάστηθα
φίλοι, αγρίμια, λευκά περιστέρια,
ν’ αγαπάς, να ξεχνάς και να χαίρεσαι
τη δική σου γαλήνη και κείνα
που μ’ αγάπη το νου μας φωτίζουνε,
και βλασταίνουν αμάραντα κρίνα.
|  |
Text: Nikos Veliotis
Musik: Padelis Thalassinos
Uraufführung: Padelis Thalassinos
Liebe die Berge und die Meere,
die bekannten und die unbekannten Gegenden,
die Vögel, die Blumen, die Wolken,
und liebe sehr die Menschen!
Liebe die Wildtiere,
die Inseln, die Bäche, die Sterne!
Selbst wenn sie dich mitten in die Brust treffen
- Freunde, ungestüme Menschen, weiße Tauben -,
du sollst sie lieben, vergessen und dich freuen
mit deiner eigenen Gelassenheit und jener,
die unser Verstand mit Liebe ermöglicht,
und es sprießen unverwelkliche Lilien.
| |
