 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Patricia Carli
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Με τα μάτια μου κλεισμένα
πόσο μού’ λειψες μετρώ.
Συνήθισα με σένα
και να ζήσω δεν μπορώ.
Η μοίρα μου με παίζει
σαν το φύλλο το ξερό.
Στρωμένο το τραπέζι
και στα χείλη ούτε νερό.
Ναρθείς, ναρθείς,
στα χείλη μου η ανάσα μου
απόψε ξεψυχά.
Ναρθείς, ναρθείς
κι ας έπνιξες το είναι μου
μεσ’ στα ρηχά νερά,
τις ωραιότερες στιγμές
εγώ θυμάμαι μοναχά.
Στο ρολόϊ μου οι δείκτες
μ’ απορία με κοιτούν.
Μου φαίνονται οι νύχτες
πως απόψε σταματούν.
Παράξενα ιδρώνω
στο παράθυρο μπροστά,
τα χέρια μου απλώνω
και φωνάζω δυνατά.
Ναρθείς...
|  |
Versuri: Pythayoras
Muzică: Patricia Carli
Prima de performanţă: Yiannis Parios
Cu ochii închiși
Măsor cât de mult mi-ai lipsit.
M-am obișnuit cu tine
Și nu pot trăi.
Soarta se joacă cu mine
Ca și cu frunza uscată.
Masa (este) pusă
Iar pe buze nici măcar apă.
Să vii, să vii,
Pe buzele mele răsuflarea mea
Se pierde în seara asta.
Să vii, să vii,
Chiar dacă mi-ai înecat ființa
În apele puțin adânci,
Eu îmi amintesc doar
Cele mai frumoase clipe.
În ceasul meu, acele
Mă privesc cu surprindere.
Nopțile mi se par
Că în seara asta se opresc.
În mod ciudat transpir
În fața ferestrei,
Îmi întind mâinile
Și strig tare.
Să vii...
| |
