 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Patricia Carli
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Με τα μάτια μου κλεισμένα
πόσο μού’ λειψες μετρώ.
Συνήθισα με σένα
και να ζήσω δεν μπορώ.
Η μοίρα μου με παίζει
σαν το φύλλο το ξερό.
Στρωμένο το τραπέζι
και στα χείλη ούτε νερό.
Ναρθείς, ναρθείς,
στα χείλη μου η ανάσα μου
απόψε ξεψυχά.
Ναρθείς, ναρθείς
κι ας έπνιξες το είναι μου
μεσ’ στα ρηχά νερά,
τις ωραιότερες στιγμές
εγώ θυμάμαι μοναχά.
Στο ρολόϊ μου οι δείκτες
μ’ απορία με κοιτούν.
Μου φαίνονται οι νύχτες
πως απόψε σταματούν.
Παράξενα ιδρώνω
στο παράθυρο μπροστά,
τα χέρια μου απλώνω
και φωνάζω δυνατά.
Ναρθείς...
|  |
Lyrics: Pythayoras
Music: Patricia Carli
First version: Yiannis Parios
With my eyes closed
I’m measuring how much I missed you.
I got used to you
And I can’t live.
My fate plays with me
Like with the dead leaf.
The table (is) set
And on the lips not even water.
Come, come,
On my lips my breath
Stops tonight.
Come, come,
Even if you drowned my being
In the shallow waters,
The most beautiful moments
I remember only.
The hands in my clock
Look at me in wonder.
It seems to me that the nights
Stop tonight.
I strangely sweat
In front of the window,
I stretch out my arms
And I cry out loud.
Come...
| |
