| Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου
και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου
γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει
μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι
και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι
οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα
παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
| | Text: Filippos Yrapsas
Musik: Marios Tokas
Uraufführung: Dimitris Mitropanos
Du trägst schwer an dieser leichtsinnigen Welt
und du machst mit dem Zeimbekiko des Erzengels die Nacht durch
du lachst ein starkes Lachen, wer erträgt es
und dann forderst du Ruhe, die nicht ein Wort zulässt
Einsam wie ein Mönch
treibst du dich auf dem Balkan herum
du erntest Wind
wie ein Heiliger in einer Opiumhöhle
du suchst den Flecken auf der Welt
damit du sie säubern kannst
Du träumst nachts von dunkelhaarigen Göttern
aber du verliebst dich in jede Sonne beim Spazierengehen
8 Beaufort und die Drachen fahren hinaus auf der Welle
du nimmst Tinte und Feder und schreibst ein Gedicht
Einsam wie ein Mönch
treibst du dich auf dem Balkan herum
du erntest Wind
wie ein Heiliger in einer Opiumhöhle
du suchst den Flecken auf der Welt
damit du sie säubern kannst
Einsam wie ein Mönch
treibst du dich auf dem Balkan herum
du erntest Wind
wie ein Heiliger in einer Opiumhöhle
du suchst den Flecken auf der Welt
damit du sie säubern kannst
| |