 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου
Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
"Το σ’ αγαπώ δυο μόνο λέξεις..."
αγάπη μου, πως θα μ’ αντέξεις,
που `μαι παράξενο παιδί σκοτεινό.
Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δώ,
κι αν σε πεθύμησα δεν ξέρεις.
"Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..",
σου το `χα πει ένα πρωί βροχερό.
Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει
σε ένα χάδι θα σου τα δώσω.
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω,
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό.
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνος κι από μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα,
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ,
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω.
Στα σοβαρά μη με παίρνεις ειν’ το μυαλό μου θολό
είναι και ο κόσμος μου αστείος.
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες.
Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει,
κοιτάζω έξω και χαράζει...
έγινε το αύριο πάλι χθες.
Θα σβήσω .....
|  |
Paroles: Alkinoos Ioannidis
Musique: Alkinoos Ioannidis
Première Performance: Alkinoos Ioannidis
Autres interprétations:
Haroula Alexiou
Des jours sont passés sans que je te dis,
le «je t'aime», juste 2 mots
mon amour, comment tu supporteras,
je suis un enfant bizarre, sombre.
Des jours sont passées sans que je te vois,
si tu me manques, tu ne sais pas.
«À coté de moi tu souffriras toujours»
je t'avais dis, un matin avec la pluie
J'éteindra la lumière, et tous que je t'ai pas offert,
je te donnera dans un câlin.
Et après, de nouveau je te trahirai,
dans le fond noir de mon cerveau.
Tu pleureras de nouveau pour rester seule
et moi, plus seul que moi-même...
dans des chambres fermes
je rêverai de ton visage,
parce que je vis que dans du rêve.
Ne me prends pas au sérieux, mon esprit est trouble.
Mon monde est drôle.
Et quand tu ne pourras plus,
cherche moi ailleurs, pour me trouver comme tu me veux.
Et moi, qui de nouveau a aimé que ton idée,
et un verset qui te ressemble,
je regarde dehors, le soleil se lève...
Le demain est devenu hier de nouveau.
J'éteindrai...
| |
