 |
Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Ήταν πέντε ήταν έξι κι έγινε εφτά
το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό
το ρολόι μου δείχνει οχτώ
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
για ποδόσφαιρο για φόνους και πολιτική
στην Ασία φασαρίες πείνα κι ερημιά
το ρολόι μου δείχνει εννιά
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
πλένει με μια νέα σκόνη κι είναι αστραφτερά
με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά
Τα λουλούδια δε μυρίζουν είναι πλαστικά
ένα φίλο και μια αγάπη είχα μια φορά
τώρα βρέχει κάποιος τρέχει δεν μπορώ να δω
το ρολόι σταμάτησε εδώ
|  |
Lyrics: Stavros Kouyioumtzis
Music: Stavros Kouyioumtzis
First version: Yioryos Dalaras
It was five o'clock, six o'clock and then seven,
Grief came over me, and I cried bitterly.
I cried for my life and for what is written.
My watch is saying: eight.
I've read the news and the gossip,
I've read about football, murders and politics,
riots in Asia, hunger and desolation.
My watch is saying: nine.
A neighbour is hanging clean clothes up [to dry],
she washes with a new powder and they are immaculate.
With songs about poverty and emigration
I am getting a penthouse in Kifissia.
The flowers have no scent, they are made of plastic.
I had a friend once upon a time, and I had a love,
now it's raining, someone is running, I can not see.
The watch... has stopped here.
| |
