 |
Στίχοι: Μυρτώ Κοντοβά
Μουσική: Γιώργος Σταυριανός
Πρώτη εκτέλεση: Αλέξανδρος Καλλιφατίδης
Άλλες ερμηνείες:
Παντελής Θαλασσινός
Πάει καιρός που σ’ αγαπώ
καιρός που περιμένω
όμως μπροστά στην πόρτα μου
δε φάνηκε κανείς
Με δεκανίκι ξύλινο
σε ποιο χορό πηγαίνω
πως λύνεται το αίνιγμα
ετούτης της ζωής
R:
Το πιο μεγάλο ψέμα
κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης
Είναι φορές που σκέφτομαι
τη μοίρα των ανθρώπων
ερχόμαστε και φεύγουμε
χνουδάκια στο βοριά
Και `συ γελάς και λούζεσαι
στα φώτα ξένων τόπων
και με την άκρη του φρυδιού
μου σκίζεις την καρδιά
R:
Το πιο μεγάλο....
Τόσα σωστά που έκανες
κάνε και ένα λάθος
με μάτια τόσο όμορφα
γιατί με τυραννάς
βούλιαξα μες τα μάτια σου
κι έχουνε τέτοιο βάθος
που δε θα ξαναβγώ ποτέ
μα εσύ δε μ’ αγαπάς
R:
Το πιο μεγάλο...
|  |
Text: Myrto Kodova
Musik: Yioryos Stavrianos
Uraufführung: Alexandros Kallifatidis
Weitere Aufführungen:
Padelis Thalassinos
Die Zeit, in der ich dich liebe, geht vorbei,
Zeit, die ich bleibe,
denn vor meiner Tür
ist niemand erschienen
Mit hölzerner Krücke
gehe ich in diesen Tanz,
als ob er das Rätsel
dieses Lebens löst
R:
Die größte Lüge
halte sie fest für mich
die größte Lüge der Welt
Es kommt vor, dass ich nachdenke
über das Schicksal der Menschen
wir kommen und gehen
wie kleine Fetzen im Nordwind
Und du, du lachst und wäscht dir die Haare
unter der Sonne fremder Orte
und mit dem Rand der Augenbraue
spaltest du mir das Herz
R:
Die größte Lüge....
So richtig du es gemacht hast,
machen sie auch einen Fehler
weil du mich mit so schönen Augen
tyrannisierst
Ich war in deinen Augen versunken
und sie haben solche Tiefe,
dass ich nie wieder herauskomme,
aber du, du liebst mich nicht
R:
Die größte Lüge...
| |
