 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Πάλι δεν έχω κλείσει μάτι
και σε λιγάκι ξημερώνει.
Έχω ξεμείνει από τσιγάρα
και το μπουκάλι αυτό τελειώνει.
Παραπατώντας το κορμί μου κουβαλάω
απ’ την κουζίνα στο σαλόνι,
κι η αγωνία αν θα `ρθείς
κάθε μου κύτταρο νεκρώνει.
Άλλη μια φορά που πνίγομαι μες στο πιοτό
άλλη μια φορά που χάνομαι για να σε βρω
άλλη μια φορά που ξέχασε, πάλι θα πουν,
το γκάζι ανοιχτό.
Άλλη μια φορά που αισθάνομαι ότι δεν ζω
άλλη μια φορά που πνίγομαι μες στο πιοτό
άλλη μια φορά που οι γείτονες ξανά θα με βρουν
με γκάζι ανοιχτό.
Το τηλέφωνο χτυπάει
κι εγώ το ψάχνω σαν τρελή
κάτω από ρούχα πεταμένα.
Η καρδιά μου σταματάει
με την ελπίδα πως θ’ ακούσω πάλι εσένα.
"Συγγνώμη, λάθος",
και το τηλέφωνο
μέσ’ από τ’ άψυχα τα χέρια μου γλιστράει,
κι απελπισία σαν σίδερο βαριά
τα γόνατά μου τα λυγάει.
Άλλη μια φορά που πνίγομαι μες στο πιοτό...
|  |
Lyrics: Nikos Karvelas
Musica: Nikos Karvelas
Prima esecuzione: Anna Vissi
Di nuovo non ho chiuso occhio
e tra poco si fa giorno.
Ho terminato le sigarette
e la bottiglia sta finendo.
Inciampando trascino il mio corpo
dalla cucina al salone
e l'angoscia di se vieni o no
fa morire ogni mia cellula.
Ancora una volta mi annego nel bere
ancora una volta mi perdo per trovarti
ancora una volta ho dimenticato, di nuovo
diranno, il gas aperto.
Ancora una volta mi sento che non vivo
ancora una volta mi annego nel bere
ancora una volta i vicini mi troveranno
nuovamente col gas aperto
Il telefono suona
e io lo cerco come una pazza
sotto abiti buttati la'.
Il mio cuore si arresta
con la speranza di risentire di nuovo te.
" Scusi, ho sbagliato numero",
e il telefono
mi scivola dalle mani inanimate
e la disperazione pesante come un ferro
mi taglia le ginocchia.
Ancora una volta mi annego nel bere...
| |
