 |
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης
Είναι το γράμμα δράμα που σκοτώνει
τις νύχτες δεν μπορώ να κοιμηθώ
στο τζάμι μια γραμμή πάνω στη σκόνη
είν’ από τότε που ήσουνα εδώ
Μου γράφεις η αγάπη δεν τελειώνει
και από τότε έχω να σε δώ
μου άφησες το χέρι και κρυώνει
δεν ξέρω τι να κάνω τι να πω
Θέλω να σε ξαναδώ
δε θέλω πια να ζω
χωρίς να σε αγγίζω
Θέλω να σε ξαναδώ
κουράστηκα να ζω
στο μαύρο και στο γκρίζο
Τα μάτια μου κοιτάζουν στη γωνιά σου
εκείνο το γλαστράκι το μικρό
που μου `χες φέρει απ’ τη γειτονιά σου
και μου `χες πει να ζήσεις Σ’ αγαπώ
Μου έλεγες θα είμαι εδώ κοντά σου
και από τότε έχω να σε δω
μυρίζει η κάμαρη απ `τ’ άρωμά σου
δεν ξέρω τι να κάνω τι να πω
|  |
Versuri: Yioryos Moukidis
Muzică: Yioryos Moukidis
Prima de performanţă: Notis Sfakianakis
Scrisoarea este o dramă care ucide
Nopțile nu pot să dorm
Pe geam o urmă prin praf,
Este de când erai aici.
Îmi scrii "iubirea nu se termină"
Și de atunci nu te-am mai văzut
Mi-ai lăsat mâna și se răcește
Nu știu ce să fac, ce să spun.
Vreau să te revăd
Nu mai vreau să trăiesc
Fără să te ating.
Vreau să te revăd
M-am săturat să trăiesc
În negru și gri.
Ochii mei privesc în colțul tău,
Acea mică glastră
Pe care mi-o adusesei din cartierul tău
Și îmi spusesei "La mulți ani! Te iubesc!"
Îmi spuneai "voi fi aici lângă tine"
Și de atunci nu te-am mai văzut
Camera miroase a parfumul tău
Nu știu ce să fac, ce să spun.
| |
