 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζής
Άλλες ερμηνείες:
Αλέξανδρος Χατζής
Domenica
Νάντια Κωνσταντοπούλου
Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ’ ανέβω σ’ ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά
Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπι
Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις
Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ’ τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη
Όταν κοιτάς απο ψηλά
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά
και συ τον πήρες σοβαρά
και συ τον πήρες σοβαρά
Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια
Κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις
|  |
Versuri: Sotia Tsotou
Muzică: Kostas Hatzis
Prima de performanţă: Kostas Hatzis
Alte spectacole:
Alexandros Hatzis
Domenica
Nadia Konstadopoulou
Mult m-ai amărât viață,
Departe voi pleca într-o dimineață,
Mă voi urca într-un avion
Să văd lumea de acolo de sus.
Când privești de sus
Pământul seamănă cu o pictură
Iar tu l-ai luat în serios,
Iar tu l-ai luat în serios.
Casele seamănă cu cutii de chibrituri,
Oamenii seamănă cu furnici,
Cel mai mare palat
Seamănă cu o minge micuță.
Și toți cei care te-au amărât,
Dacă îi privești de sus
Îți vor părea atât de neînsemnați
Că într-o clipă îi vei uita.
Iubito, nu plânge,
Să mergem împreună sus, dacă vrei,
Să vezi Pământul de pe Lună,
O lună este și el.
Când privești de sus
Lumea seamănă cu o pictură
Iar tu ai luat-o în serios,
Iar tu ai luat-o în serios.
Turnurile seamănă cu case de păpuși
Și tunurile cu jucării,
De sus nu poți distinge
Frumusețile și bijuteriile.
Și tot ce te-a rănit sau te-a buimăcit,
Dacă privești de sus
Îți va părea atât de neînsemnat
Că într-o clipă vei uita.
| |
