 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Πάλι δεν έχω κλείσει μάτι
και σε λιγάκι ξημερώνει.
Έχω ξεμείνει από τσιγάρα
και το μπουκάλι αυτό τελειώνει.
Παραπατώντας το κορμί μου κουβαλάω
απ’ την κουζίνα στο σαλόνι,
κι η αγωνία αν θα `ρθείς
κάθε μου κύτταρο νεκρώνει.
Άλλη μια φορά που πνίγομαι μες στο πιοτό
άλλη μια φορά που χάνομαι για να σε βρω
άλλη μια φορά που ξέχασε, πάλι θα πουν,
το γκάζι ανοιχτό.
Άλλη μια φορά που αισθάνομαι ότι δεν ζω
άλλη μια φορά που πνίγομαι μες στο πιοτό
άλλη μια φορά που οι γείτονες ξανά θα με βρουν
με γκάζι ανοιχτό.
Το τηλέφωνο χτυπάει
κι εγώ το ψάχνω σαν τρελή
κάτω από ρούχα πεταμένα.
Η καρδιά μου σταματάει
με την ελπίδα πως θ’ ακούσω πάλι εσένα.
"Συγγνώμη, λάθος",
και το τηλέφωνο
μέσ’ από τ’ άψυχα τα χέρια μου γλιστράει,
κι απελπισία σαν σίδερο βαριά
τα γόνατά μου τα λυγάει.
Άλλη μια φορά που πνίγομαι μες στο πιοτό...
|  |
Tekst: Nikos Karvelas
Muziek: Nikos Karvelas
Eerste optreden: Anna Vissi
Ik heb nog geen oog dichtgedaan
En de zon komt alweer op
Ik heb geen sigaretten meer
En ook de fles is bijna leeg
Struikelend sleep ik mijn lijf
van de keuken naar de woonkamer
en de spanning of je wel of niet zal komen
doodt al mijn cellen
Opnieuw verdrink ik mezelf in sterke drank
Opnieuw raak ik de weg kwijt om jou te vinden
Opnieuw vergat ze (zullen ze zeggen)
om het gas open te draaien
Opnieuw voel ik me alsof ik niet meer leef
Opnieuw verdrink ik mezelf in sterke drank
Opnieuw zullen de buren me vinden
Met het gas opengedraaid
De telefoon rinkelt
En ik zoek ernaar als een gestoorde
Onder de kleren die ik van me af gegooid heb
Mijn hart stopt
uit hoop om jou opnieuw te horen.
"Sorry, verkeerd nummer gedraaid"
en de telefoon
glipt uit mijn levenloze handen
De wanhoop drukt zo zwaar als ijzer op me
En ik zak door mijn knieen
Opnieuw verdrink ik mezelf in sterke drank...
| |
