 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μπάσης
Άλλες ερμηνείες:
Πασχάλης Τερζής
Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε,
για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε.
Με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα
κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δε σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας,
τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας.
Σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς
θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δε σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
|  |
Versuri: Eleni Yiannatsoulia
Muzică: Hristos Nikolopoulos
Prima de performanţă: Dimitris Basis
Alte spectacole:
Pashalis Terzis
Ca o corabie luna a curs pe corp,
Despre mări interzise ne-a vorbit în secret.
Cu ochii aprinși, cu cuvinte sălbatice
Am desfiinţat pentru tine stații și limite.
Ce trebuie, ce nu trebuie nu m-am gândit nicio clipă,
Eu m-am îndrăgostit de tine până la moarte.
La tine mă duc toți pașii,
Chiar dacă trebuie să trec prin toate chinurile iadului.
Ca o corabie luna în patul nostru
Eliberează mângâierile și iubirea noastră.
Pe hărți și în orașe cu șoapte ale inimii
Vor arde toate cele care nu erau pentru noi, lumina mea.
Ce trebuie, ce nu trebuie nu m-am gândit nicio clipă,
Eu m-am îndrăgostit de tine până la moarte.
La tine mă duc toți pașii,
Chiar dacă trebuie să trec prin toate chinurile iadului.
| |
