 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Αν θες ν’ ακούσεις το τραγούδι της καρδιάς
έλα μαζί μου στα υπόγεια της νύχτας.
Εκεί που οι άνθρωποι πονούν χωρίς να φταίνε.
Εκεί που οι άνθρωποι αλήθεια μόνο λένε.
Εκεί που οι άνθρωποι τη μοναξιά τους κλαίνε.
Δε φταίν’ αυτοί που ζούνε μακριά απ’ τους νόμους
που τους επέταξε η ζωή στους πέντε δρόμους
Σαν τα φαντάσματα τις νύχτες τριγυρνάνε
στης αμαρτίας το τραγούδια ξεδιψάνε.
Υπάρχουν άνθρωποι τρελοί κι αμαρτωλοί
που οι ατσαλάκωτες καρδιές περιφρονούνε.
Γιατί φοβούνται καλημέρα να τους πούνε.
Γιατί φοβούνται μην τους μάθουν ν’ αγαπούνε.
Γιατί αλήθειες δε συνήθισαν ν’ ακούνε.
|  |
Versuri: Lefteris Papadopoulos
Muzică: Hristos Nikolopoulos
Prima de performanţă: Haroula Alexiou
Dacă vrei să asculţi cântecul inimii
Vino cu mine în subsolurile nopţii.
Acolo unde oamenii suferă fără să fie de vină.
Acolo unde oamenii spun doar adevărul.
Acolo unde oamenii îşi plâng singurătatea.
Nu sunt de vină cei care trăiesc departe de legi,
Pe care viaţa i-a aruncat pe cinci drumuri.
Ca fantomele rătăcesc nopţile,
Îşi potolesc setea în cântecele păcatului.
Există oameni nebuni şi păcătoşi
Pe care inimile sclifosite îi dispreţuiesc.
Pentru că le este teamă să li se spună „bună ziua”.
Pentru că le este teamă să nu fie învăţaţi să iubească.
Pentru că nu au fost obişnuiţi să audă adevăruri.
| |
