Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Going to foreign lands, staying too long - 2433 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

Κόβω τη θάλασσα στα δυο
κι ανοίγω μονοπάτι
στην αγκαλιά μου να `ρθεις ξανά
απ’ το βυθό του χάρτη

Να σταματήσεις τις ψευτιές
πως θέλεις να γυρίσεις
μα δήθεν πως ο Κύκλωπας
προβάλλει αντιρήσεις

Στρέφω το πρόσωπο ψηλά
στου ουρανού το θόλο
να δεις τη θλίψη των ματιών
μέσα από δορυφόρο

Να περιμένω άδικα
ξεθώριασε η μνήμη
αυτή η πλάνα ξενιτιά
πόσους δεν καταπίνει


Lyrics: Thanasis Papakonstadinou
Music: Thanasis Papakonstadinou
First version: Melina Kana

I am cutting the sea in two
opening a pathway
for you to come back into my arms
from the depths of the map

You should stop pretending
that you want to come back
but that - as you say - the Cyclops
is raising objections

I am turning my face upwards
towards the murky sky
for to see the grief in my eyes
by way of a satellite

Waiting in vain
my memory has faded
Going to foreign lands, staying too long
how many are being swallowed.

 Translator's note: Ξενιτιά=leaving one's own country for a foreign one (usually but not always out of poverty) and πλάνα means wide, drawn-out, long-drawn, stretched, and so on. Hence the unwieldy translation of the title. The is a modern woman's using the familiar metaphor of Ulysse's travels to tell her beloved it's time he returned from wherever he's gone to. A nice touch is the term "δορυφορος", which started life in Ancient Greek meaning "shield bearer", escaped into international scientific language as "doryphore" which is a potato-destroying insect, and in modern Greek means "satellite" (as in telecommunications).
   Geeske © 07-03-2006 @ 02:36

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο