 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Eίμαι σταγόνα από μια
κίτρινη βροχή
είμαι ένας κόκκος μέσα στη
σκόνη της Αιγύπτου
είμαι το πάθος είμαι το λάθος
κι η φωνή του βασικού ενστίκτου
Για τελευταία φορά αγκάλιασέ με
φίλησέ με να γίνουμε βεγγαλικά
σπασμένο φως μες στο σκοτάδι
εκατομμύρια μάτια σαν καθρεφτάκια ηλεκτρικά
Για τελευταία φορά αγκάλιασέ με
φίλησέ με να γίνουμε βεγγαλικά
σπασμένο φως μες στο σκοτάδι
εκατομμύρια μάτια σαν καθρεφτάκια ηλεκτρικά
Με μια καληνύχτα δεν τελειώνει η νύχτα πάλι θα στο πω
με μια καληνύχτα δεν τελειώνει η νύχτα σε παρακαλώ
Για τελευταία φορά κάνε μου έρωτα
για τελευταία φορά βάλε μου δυο φτερά
για τελευταία φορά σε παρακαλώ
Είμαι ένα φύλλο μέσα στο δάσος του Σέιχ Σου
στον Ινδικό ωκεανό είμαι ένα κύμα
είμαι ένα ασήμαντο κομμάτι του κενού
είμαι η λέξη κρίμα
Για τελευταία φορά αγκάλιασέ με
φίλησέ με να γίνουμε βεγγαλικά
σπασμένο φως μες στο σκοτάδι
εκατομμύρια μάτια σαν καθρεφτάκια ηλεκτρικά
Για τελευταία φορά αγκάλιασέ με
φίλησέ με να γίνουμε βεγγαλικά
σπασμένο φως μες στο σκοτάδι
εκατομμύρια μάτια σαν καθρεφτάκια ηλεκτρικά
Με μια καληνύχτα δεν τελειώνει η νύχτα πάλι θα στο πω
με μια καληνύχτα δεν τελειώνει η νύχτα σε παρακαλώ
Για τελευταία φορά κάνε μου έρωτα
για τελευταία φορά βάλε μου δυο φτερά
για τελευταία φορά σε παρακαλώ
|  |
Versuri: Nikos Karvelas
Muzică: Nikos Karvelas
Prima de performanţă: Anna Vissi
Sunt o picătură dintr-o
Ploaie galbenă,
Sunt un fir (de praf) în
Praful Egiptului.
Sunt pasiunea, sunt greșeala
Și vocea instinctului primar.
Pentru ultima oară îmbrățișează-mă,
Sărută-mă să devenim focuri de artificii,
Lumină spartă în întuneric,
Milioane de ochi ca oglinjoare electrice.
Pentru ultima oară îmbrățișează-mă,
Sărută-mă să devenim focuri de artificii,
Lumină spartă în întuneric,
Milioane de ochi ca oglinjoare electrice.
Cu un „noapte bună” nu se termină noaptea, ți-o voi spune din nou,
Cu un „noapte bună” nu se termină noaptea, te rog.
Pentru ultima oară fă dragoste cu mine,
Pentru ultima oară pune-mi două aripi
Pentru ultima oară te rog.
Sunt o frunză în pădurea Seich Sou*,
În Oceanul Indian sunt un val,
Sunt o neînsemnată bucată a golului,
Sunt cuvântul „păcat”.
Pentru ultima oară îmbrățișează-mă,
Sărută-mă să devenim focuri de artificii,
Lumină spartă în întuneric,
Milioane de ochi ca oglinjoare electrice.
Pentru ultima oară îmbrățișează-mă,
Sărută-mă să devenim focuri de artificii,
Lumină spartă în întuneric,
Milioane de ochi ca oglinjoare electrice.
Cu un „noapte bună” nu se termină noaptea, ți-o voi spune din nou,
Cu un „noapte bună” nu se termină noaptea, te rog.
Pentru ultima oară fă dragoste cu mine,
Pentru ultima oară pune-mi două aripi
Pentru ultima oară te rog.
| |
