 |
Στίχοι: Στάθης Δρογώσης
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Πρώτη εκτέλεση: Στάθης Δρογώσης
Θα σου πω γι’ αυτό το σπίτι, σ ένα λόφο στην Αθήνα
θυμάμαι ένα μικρό σπουργίτι, στο μπαλκόνι άσπρα κρίνα.
Δυο δωμάτια ερείπια, τα έφτιαχνα κι όλο χαλούσαν.
όπως τα όνειρα τα τρύπια, μέσα εκεί χωρούσαν
οι ζωές μας, σπίτια που γερνούν, αγκαλιές που φεύγουν
και ελπίδες που για πάντα μας κρατούν
Τα κουδούνια του χτυπούσαν μες τη νύχτα συναυλία
Και τα χρόνια δεν περνούσαν, Κάτια Έλενα Μαρία
Και γιρλάντες, άσπρες νότες στόλιζαν τα μέτωπα μας.
Κι ήταν ανοιχτές οι πόρτες η χαρά κρατούσε
στις ζωές μας σπίτια που γερνούν
αγκαλιές που φεύγουν
και ελπίδες που για πάντα μας κρατούν
Ψάξε βρες αυτό το σπίτι, σ ένα λόφο στην Αθήνα
θυμάμαι ένα μικρό σπουργίτι, στο μπαλκόνι άσπρα κρίνα
Δυο δωμάτια ερείπια, τα έφτιαχνα κι όλο χαλούσαν.
όπως τα όνειρα τα τρύπια, μέσα εκεί χωρούσαν
οι ζωές μας, σπίτια που γερνούν, αγκαλιές που φεύγουν
και ελπίδες που για πάντα μας κρατούν
|  |
Teksty: Stathis Droyosis
Muzyka: Stathis Droyosis
Pierwszy występ: Stathis Droyosis
O tym domku na wzniesieniu w mych Atenach ci opowiem
Wróbelek gościł nieraz w cieniu lilie stały na balkonie
Pokoiki dwa zniszczone naprawiałem ciągle od nowa
Były sny podziurawione - we wszystkim się mieściły
Nasze życia - domy co chyli czas ramion moc wznosząca
I nadzieje co na zawsze krzepią nas
Dzwonki które rozbrzmiewały i co wieczór koncert bywał
Lata które przemijały Katia-Elena-Maria
I girlandy nuty białe nasze czoła ozdabiały
Wszystkie drzwi na oścież stały radość panowała
W naszych życiach - domy co chyli czas
Ramion moc wznosząca
I nadzieje co na zawsze krzepią nas
Pójdź więc znaleźć na wzniesieniu w mych Atenach mały domek
Wróbelek gościł nieraz w cieniu lilie stały na balkonie
Pokoiki dwa zniszczone naprawiałem ciągle od nowa
Były sny podziurawione - we wszystkim się mieściły
Nasze życia - domy co chyli czas ramion moc wznosząca
I nadzieje co na zawsze krzepią nas
| |
