 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Δίχως σπίτι και πατρίδα και κορμί όλο πληγές.
Mε το όπλο αγκαλιά μου πάνω στις βουνοπλαγιές
χάνω απόψε τη ζωή μου μα κανείς να μη νοιαστεί.
Ο αγώνας, ως τη νίκη, πρέπει να συνεχιστεί
Ο αγέρας το κορμί μου στη κρεμάλα σαν κουνά
θα σφυρίζει "εκδικηθείτε", "βάψτε μ’ αίμα τα βουνά".
Κι απ’ τ’ αρμένικα τα βόλια σαν θερίζοντ’ οι εχθροί
στα ουράνια θ’ αγαλλιάζει η πικρή μου η ψυχή.
Ειμ’ Αρμένης στρατιώτης, είμαι ο Πέτρος Σερεμτζιάν
οι εχθροί γύρω τριγύρω στην κρεμάλα με τραβάν.
Χάνω απόψε τη ζωή μου μα κανείς να μη νοιαστεί
ο αγώνας ως τη νίκη, πρέπει να συνεχιστεί.
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Musica: Paradosiako
Prima esecuzione: Vasilis Papakonstadinou
Senza casa né patria e tutto piagato in corpo.
Con il fucile in braccio sulle erte dei monti
stasera perdo la mia vita ma nessuno se ne crucci.
La lotta bisogna che continui fino alla vittoria.
Quando il vento farà oscillare il mio corpo sulla forca
fischierà " fate vendetta", "tingete di sangue i monti".
E quando dalle pallottole armene saranno falciati i nemici
nei campi celesti esulterà la mia anima triste.
Sono un soldato armeno, sono Pietro Seremgiàn
i nemici stretti intorno mi trascinano alla forca.
Stasera perdo la mia vita ma nessuno se ne crucci.
La lotta bisogna che continui fino alla vittoria.
| |
