 |
Στίχοι: Βαγγέλης Βελώνιας
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Ήτανε λέει μια φορά, λευκή σαν το αλάτι
και ζούσε στα φανταχτερά, νεράιδα σε παλάτι.
Και κάπου εκεί στην αγορά, με κάμα στο θηκάρι,
αυτός με μάτια φλογερά, το πρώτο παληκάρι.
Ψηλά πετούσε ένας αητός, που μέτραγε τον ίσκιο,
όταν φιλί τής δίνει αυτός, στα χείλη από ιβίσκο.
Τον είδαν όμως τα θεριά, ψηλά από τα κάστρα,
και τρύπησαν με σαϊτιά τα ρούχα του τα άσπρα.
Ήτανε λέει μια φορά, ωχρή σαν το χρυσάφι,
νεράιδα μέσα στα νερά, στου ποταμού τα βάθη.
Και κάπου εκεί στον ουρανό, μ’ ένα φιλί στο βιός του,
αυτός σαν άστρο φωτεινό, τής χάριζε το φως του.
|  |
Text: Vangelis Velonias
Musik: Yiannis Nikolaou
Uraufführung: Padelis Thalassinos
Er sagt, es war einmal eine Fee im Palast,
weiß wie Salz, und lebte auffällig.
Und der da mit glühenden Augen, irgendwo auf dem Markt,
mit dem Dolch in der Scheide, der erste Held.
Hoch flog ein Adler, der die Schatten durchmaß,
als dieser ihr einen Kuss auf die Hibiskus-Lippen gab.
Den sahen auch die wilden Biester, hoch oben von der Burg,
und durchlöcherten seine weiße Kleidung mit Pfeilen.
Er sagt, es war einmal eine Fee im Wasser,
blass wie Gold, im tiefen Fluss.
Und der da mit einem Kuss wie ein leuchtender Stern
irgendwo dort am Himmel, sein Licht erfreute sie.
| |
