 |
Στίχοι: Ζωή Παναγιωτοπούλου
Μουσική: Στέργιος Γαργάλας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Λέξη δε λες μόνο ο βοριάς ουρλιάζει
ώρες περνούν και σκοτεινιάζει
μίλα λοιπόν μη με κρατάς απ’ έξω
όλα μπορώ να τα αντέξω
Αν δε μ’ αγαπάς αν από καιρό θες να μ’ αφήσεις
δε θα βρεις κατάλληλη στιγμή να τ’ ομολογήσεις
αν δε μ’ αγαπάς πες το σαν σε άλλον να μιλάς
πες το μου σαν να `τανε ένα αστείο
σαν να ήταν λέξεις σε βιβλίο
όλα θα τελειώσουν μ’ ένα αντίο
αν δε μ’αγαπάς
Λέξη δε λες κοιτάς από το τζάμι
έξω η βροχή κυλάει ποτάμι
μίλα λοιπόν με τρώει η αμφιβολία
βάλε μια παύλα μια τελεία
Αν δε μ’αγαπάς αν από καιρό θες να μ’ αφήσεις
δε θα βρεις κατάλληλη στιγμή να τ’ ομολογήσεις
αν δε μ’ αγαπάς πες το σαν σε άλλον να μιλάς
πες το μου σαν να `τανε ένα αστείο
σαν να ήταν λέξεις σε βιβλίο
όλα θα τελειώσουν μ’ ένα αντίο
αν δε μ’ αγαπάς
|  |
Tекст: Zoi Panayiotopoulou
Mузика: Steryios Yaryalas
Прва представа: Yiannis Kotsiras
Не проговараш ни реч, само ветар фијуче,
пролазе сати и смркава се.
Причај, не држи ме у неизвесности,
све могу да поднесем.
Ако ме не волиш и ако одавно желиш да ме напустиш,
нећеш наћи прави тренутак да то признаш.
Ако ме не волиш, реци то као да причаш неком другом,
кажи микао да се шалиш,
као да су речи у књизи.
Све ће бити готово једним „збогом“,
ако ме не волиш.
Не проговараш ни реч, гледаш кроз прозор,
напољу киша тече као река.
Причај, изједа ме сумња,
стави тачку, повуци црту.
Ако ме не волиш и ако одавно желиш да ме напустиш,
нећеш наћи прави тренутак да то признаш.
Ако ме не волиш, реци то као да причаш неком другом,
кажи микао да се шалиш,
као да су речи у књизи.
Све ће бити готово једним „збогом“,
ако ме не волиш..
| |
