| Στίχοι: Νίκος Γρίτσης
Μουσική: BO
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος
Μιλάς κι ας μην έχεις τι να πεις
χαλάς τη μαγεία της σιωπής
γελάς ενώ θα `πρεπε να κλαις
ζητάς τις χειρότερες στιγμές
Άλλο εσύ κανάλι κι άλλο εγώ
και στην αγάπη πάλι διαφορά μεγάλη...
Δε με ξέρεις καλά είναι τόσα πολλά
που δεν ξέρεις ακόμα για μένα
η βιτρίνα μπροστά κι από πίσω βαριά
η κουρτίνα για την καρδιά
Δε με ξέρεις καλά κι ας κρατάς αγκαλιά
το κορμί μου το διχασμένο
την ψυχή μου να βρεις πουθενά δεν μπορείς
και γι’ αυτό με στεναχωρείς
Μ’ αρέσει να μιλάω με τα μάτια
τα λόγια με κουράζουν
θέλω να βρω τους φίλους μου
γιατί αράζουν
εκεί που κάποτε χαμογελούσα
τότε μπορούσα
κατάλαβέ με πάντα σε παρακαλούσα
Ασ’ τον φυγά είναι πλέον τόσο μακριά
τα χρόνια είναι βαριά πολλά και τόσο βαρετά
ψάχνω διαδρόμους μέσα από διαλόγους
δίχως νόημα μιλώ σ’ αδιάφορους ανθρώπους
με κούρασες άλλη μια φορά
πες μου πώς τα καταφέρνεις
φύγε να σωθείς μη με γυροφέρνεις
δε με ξέρεις καλά
κανείς ποτέ δε με έχει μάθει
η ζωή μου μια παράγραφος γεμάτη λάθη
Δε με ξέρεις καλά...
| | Lyrics: Nikos Yritsis
Music: BO
First version: Nikos Makropoulos
You speak even though you have nothing to say
you spoil the charm of silence
you laugh even though you should be crying
you ask for the worst moments
You and I are on different channels
and again in love big diversity...
You do not know me well there are so many stuff
that you still don't know about me
The show glass in the front and behind it heavy
the curtain to the heart
You do know know me well, even though you embrace
my divided body
you can nowhere find my soul
and because of that you make me sad
I like talking with the eyes
words tire me
I want to find my friends
because they hang out
at the place I used to smile
back then I could
understand me I've aways been begging you
Leave the runaway he is now so far away
years are heavy many and so very boring
I search for runways through conversations
meaninglessly I talk to indifferent people
you made me tired once again
tell me how you achieve it
leave to save yourself don't skirt me
you are not well aware of me
nobody has ever been
my life's a paragraph filled with mistakes
You do not know me well...
| |