Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Луны из картона - 2433 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιώργος Σταυριανός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Να που ξανά στην πόλη ερημώνει.
Μια καληνύχτα τρέχει στα στενά.
τη μοναξιά ελευθερώνει.
Φεγγάρια μη μου φτιάχνεις με χαρτόνι
γιατί η καρδιά τα ρίχνει στη φωτιά
κι ύστερα σου τραγουδά.

Τι ζητάς να ήξερα από μένα.
Κι αν μου γελάς,
μοιάζει το χαμόγελο σαν ψέμα.
Δε μ’ αγαπάς.

Ένα παιδί τα χέρια του σηκώνει
για να μαζέψει τα’ άστρα που μετρά.
Ο ουρανός δε χαμηλώνει.
Να που ξανά στον κόσμο ξημερώνει
μα το σκοτάδι μέσα μου γυρνά
όταν το φως τυραννά.


лирика: Hristos Y. Papadopoulos
lyrics
музыка: Yioryos Stavrianos

Первое исполнение: Padelis Thalassinos

Всё-таки снова в городе рассветает.
Добрая ночь бежит по закоулкам,
одиночество освобождает.
Луны мне не изготавливай из картона,
потому что сердце их бросает в огонь,
а потом тебе поёт.

Что тебе надо, если бы я знал, от меня.
Даже если ты мне улыбаешься,
похожа улыбка на ложь.
Ты не любишь меня.

Ребёнок руки свои поднимает
для того, чтобы собрать звёзды, которые он считает.
Небо не опускается.
Всё-таки снова в мире рассветает.
Но мрак внутри меня возвращается,
когда свет мучает.

   Panselinos © 14-10-2012 @ 20:17

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο