 |
Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Βέρτης
Σβήσε το φως κι ασ’ τη σιωπή να μιλά
είναι στιγμές που λέν’ τα μάτια πολλά.
Η μοναξιά δεν ήταν φίλη καλή
δεν είχα όνειρα, ώσπου σε γνώρισα και ζω απ’ την αρχή.
Μόνο για σένα κάνω όνειρα ξανά
μόνο για σένα διαγράφω τα παλιά.
Έδωσες χρώμα σε μια ασπρόμαυρη ζωή
νιώθω πως όλα θα τ’ αλλάξουμε μαζί.
Θα σ’ αγαπώ, όσο θα ζω
τη ζωή μου δίνω, πλάι σου να μείνω.
Πόσες βραδιές είχα σε μένα κλειστεί
πότο, τσιγάρο, η παρέα γνωστή.
Ήρθες εσύ σαν ήλιος στη συννεφιά
και με ανάστησες, ζωή μου χάρισες στα πρώτα σου φιλιά.
Μόνο για σένα κάνω όνειρα ξανά
μόνο για σένα διαγράφω τα παλιά.
Έδωσες χρώμα σε μια ασπρόμαυρη ζωή
νιώθω πως όλα θα τ’ αλλάξουμε μαζί.
Θα σ’ αγαπώ, όσο θα ζω
τη ζωή μου δίνω, πλάι σου να μείνω.....
|  |
Versuri: Ilias Filippou
Muzică: Kyriakos Papadopoulos
Prima de performanţă: Nikos Vertis
Stinge lumina şi lasă tăcerea să vorbească,
Sunt momente în care ochii spun multe.
Singurătatea nu a fost o prietenă bună,
Nu aveam vise până când te-am cunoscut şi trăiesc de la început.
Doar pentru tine visez din nou,
Doar pentru tine şterg trecutul.
Ai dat culoare unei vieţi alb-negre,
Simt că împreună vom schimba totul.
Te voi iubi cât timp voi trăi.
Îmi dau viaţa să rămân alături de tine.
Câte seri mă închisesem în mine
Băutură, ţigară, binecunoscuta companie.
Ai venit tu ca un soare în înnorare
Şi m-ai reînviat, mi-ai dăruit viaţă în primele tale sărutări.
Doar pentru tine visez din nou,
Doar pentru tine şterg trecutul.
Ai dat culoare unei vieţi alb-negre,
Simt că împreună vom schimba totul.
Te voi iubi cât timp voi trăi.
Îmi dau viaţa să rămân alături de tine.
| |
