 |
Στίχοι: Μάγδα Παπαδάκη
Μουσική: Μάκης Αμπλιανίτης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης
Σπίθα, μες στη νύχτα μου άστρο κρυφό, χάλκινη αστραπή
ήπια, την ανάσα σου στάχυ ξανθό σε χαμένη γη
στιγμή δε σε αγγίζει, του χρόνου η ρωγμή
σαν ίσκιος την ανάμνηση προσμένεις μοναχή.
Σχήμα, στην εικόνα μου, γράμμα κλειστό, πάθος μακρινό
στάλα, στην παλάμη μου, μύρο παλιό, δάκρυ δροσερό
σχισμή σ’ έχει κρατήσει, σε βράχο σκοτεινό
ποτάμι από κρασί στυφό, της γεύσης μυστικό.
Η αλμύρα καίει τ’ άδεια μου βήματα μες στην άβυσσο σ’ αναζητώ
στων ερώτων σου τ’ άγρια κύματα το πιοτό θα πιω το δυνατό
πόθε πέταξε, σχίσε το πέλαγο, ξεχασμένη πόλη στο βυθό
σε χορό τρελό, κάψε το έλλογο, να γυρίσεις πρίμο τον καιρό
στο ταξίδι αυτό, σύμβολο κέρδισα, της λαχτάρας μου τον κεραυνό
κόντρα σ’ άνεμο τον ήλιο μέτρησα, τη σχισμή θα ψάξω να σε βρω.
Σπίθα, μες στην έρημη γη, άστρο κρυφό, χάλκινη αστραπή.
|  |
Tекст: Mayda Papadaki
Mузика: Makis Ablianitis
Прва представа: Manolis Lidakis
Варница у мојој ноћи, скривена звезда, бакарна муња.
попио сам твој дах, златни клас на изгубљеној земљи.
Тренутак те не додирује, pukпукотина у времену.
Као сенку успомену ишчекујеш усамљена.
Фигура на мојој слици, затворена линија, далека страст.
Кап на мом длану, старо мирисно уље, свежа суза.
Пукотина у мрачној стени те је заробила,
река горког вина, tajтајанственог укуса.
Со пече моје празне кораке, тражим те у понору,
у дивљим таласима твојих љубави попићу жестоко пиће.
Полети, страсти, пресеци море, заборављени град у дубини,
у лудом плесу, уништи разборитост, да вратиш првобитно време.
На путу овом стекао сам знамење, гром своје жудње.
Насупрот ветру поставио сам сунце, потражићу пукотину да те нађем.
Варница у пустој земљи, скривена звезда, бакарна муња.
| |
