 |
Στίχοι: Αλέκος Καγιάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Είναι μεσάνυχτα και δεν κοιμάμαι
στην άδεια κάμαρα σε νοσταλγώ,
είναι μεσάνυχτα και σε θυμάμαι
και με το νου μου σ’ αναζητώ.
Μα όταν θέλησα να σου μιλήσω
για τη χαρά μου που `χες φανεί
πού `σουν και χάθηκες να σε ρωτήσω
τα μάτια ανοίγω κι έχεις χαθεί.
Είναι μεσάνυχτα και δεν κοιμάμαι...
Και να, απρόσμενα στέκεις μπροστά μου
τα χέρια απλώνεις και μου γελάς,
μπαίνεις με βήμα αργό στην κάμαρά μου
με αγκαλιάζεις και με φιλάς.
Μα όταν θέλησα να σου μιλήσω
για τη χαρά μου που είχες φανεί
πού `σουν και χάθηκες να σε ρωτήσω
τα μάτια ανοίγω και έχεις χαθεί
Είναι μεσάνυχτα και δεν κοιμάμαι...
|  |
Versuri: Alekos Kayiadas
Muzică: Yioryos Zabetas
Prima de performanţă: Viky Mosholiou
Este miezul nopţii şi nu dorm
În camera goală tânjesc după tine,
Este miezul nopţii şi îmi amintesc de tine
Şi cu mintea mea te caut.
Dar când am vrut să-ţi vorbesc
Despre bucuria mea că apăruseşi,
Unde ai fost de ai dispărut să te întreb,
Deschid ochii şi ai dispărut.
Este miezul nopţii şi nu dorm...
Şi uite, deodată stai în faţa mea,
Întinzi mâinile şi îmi zâmbeşti,
Intri cu pas lent în camera mea,
Mă îmbrăţişezi şi mă săruţi.
Dar când am vrut să-ţi vorbesc
Despre bucuria mea că apăruseşi,
Unde ai fost de ai dispărut să te întreb,
Deschid ochii şi ai dispărut.
Este miezul nopţii şi nu dorm...
| |
