 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Με την πόρτα κλειδωμένη,
με παράθυρα κλειστά,
με τα φώτα όλα αναμμένα
και σβησμένη την καρδιά,
κάτι ακούω, κάτι φτάνει
ως τ’ αφτιά μου από μακριά,
κάτι ακούω που με κάνει
να κλαίω μ’ αναφιλητά.
Σπάστε τα ραδιόφωνα,
σπάστε τα για να μην παίζουν
τραγούδια αγάπης μελαγχολικά.
Σπάστε τα ραδιόφωνα,
σπάστε τα μη μου θυμίζουν
σε ξένη πως κοιμάσαι αγκαλιά.
Λόγια αγάπης, συνηθισμένα
μηχανικά που τραγουδάς,
λόγια που έχουν σημασία
μόνο όταν αγαπάς,
λόγια αγάπης που ποτέ μου
δεν τα πήρα σοβαρά,
τώρα μοιάζουν με μαχαίρια
που μου σκίζουν την καρδιά.
Σπάστε τα ραδιόφωνα,
σπάστε τα για να μην παίζουν
τραγούδια αγάπης μελαγχολικά.
Σπάστε τα ραδιόφωνα,
σπάστε τα μη μου θυμίζουν
σε ξένη πως κοιμάσαι αγκαλιά.
Σπάστε τα ραδιόφωνα,
σπάστε τα για να μην παίζουν
τραγούδια αγάπης μελαγχολικά.
Σπάστε τα ραδιόφωνα,
σπάστε τα μη μου θυμίζουν
πως δεν υπάρχεις στη ζωή μου πια.
|  |
Lyrics: Nikos Karvelas
Musica: Nikos Karvelas
Prima esecuzione: Anna Vissi
Con la porta chiusa
con le finestre chiuse
con tutte le luci accese
e il cuore abbattuto
qualcosa sento qualcosa arriva
alle mie orecchie da lontano
sento qualcosa che mi fa
piangere e singhiozzare
Rompete le radio
rompetele che non suonino
canzoni d'amore tristi,
rompete le radio
rompetele che non mi ricordino
che tu dormi tra le braccia di un'altra.
Parole d'amore, solite
meccaniche che canti
parole che hanno un significato
solo quando ami,
parole d'amore che mai
ho preso sul serio
ora sembrano coltelli
che mi squarciano il cuore.
Rompete le radio
rompetele che non suonino
canzoni tristi d'amore,
rompete le radio
rompetele che non mi ricordino
che non esisti piu' nelle mia vita.
| |
