 |
Στίχοι: Κωστής Παλαμάς
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
Μεγάλος είσαι.
Κι αν περιμένεις,
γύρω ο λαός σου γνωρίζοντάς σε,
βάγια να στρώνει για να διαβαίνεις,
παιδί που θα σαι !
Μεγάλος είσαι .
Κι αν το πιστεύεις,
το μίσος που έρπει γυρεύοντάς σε,
πως δε θεριεύει κι όσο θεριεύεις,
παιδί που θά `σαι.
Μεγάλος είσαι.
Και θα πεθάνεις,
και θα σου φτύνει
κι ο τιποτένιος κι ο πεχλιβάνης
την τρανοσύνη.
Και θα πεθάνεις.
Κι άλλο, το αστέρι της τρανοσύνης σου, δε θα γίνει
παρά κεράκι σε παιδιού χέρι,
να τρεμοσβήνει.
Μόνο το ανάθεμα που θα στήσει
μια οργή στον ίσκιο, στα κόκαλά σου,
θα πάει σε ψήλος που θα θυμίσει
το ανάστημά σου
|  |
Lyrics: Kostis Palamas
Musica: Mihalis Terzis
Prima esecuzione: Dimitra Yalani
Sei grande.
E forse aspetti
che il popolo intorno a te che ti conosce
stenda allori al tuo passaggio,
ragazzo che tu sei.
Sei grande.
E forse credi
che l'odio che striscia per cercarti,
non ti azzanni quanto tu lo azzanni,
ragazzo che tu sei.
Sei grande.
E morirai,
e sputeranno
sia la nullità, sia il grand'uomo
sulla tua grandezza.
E morirai.
E null'altro sarà la tua grandezza
che una candelina
tremolante
nella mano d'un bimbo.
Solo la maledizione che nell'ombra
farà posto a un'ira sulle tue ossa
andrà in alto, dove rammemorerà
la tua statura.
| |
