 |
Στίχοι: Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Σαν άξαφνα ώρα μεσάνυχτα
ακουστεί αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες με φωνές
την τύχη σου που ενδίδει πια
τα έργα σου που απέτυχαν
τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες
μη ανωφέλετα θρηνήσεις
προπάντων να μην γελαστείς
μην πεις πως ήταν ένα όνειρο
μάταιες ελπίδες τέτοιες μη καταδεχτείς
σαν έτοιμος από καιρό σαν θαρραλέος
σαν που ταιριάζει σε
που αξιώθηκες μια τέτοια πόλη
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο
κι άκουσε με συγκίνηση
αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια
και παράπονα
ως τελευταία απόλαυση τους ήσους
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου
κι αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χάνεις
|  |
Lyrics: Konstadinos Kavafis
Musica: Dimos Moutsis
Prima esecuzione: Alkistis Protopsalti
Quando d'un tratto a mezzanotte si udirà
invisibile passare un tiaso
con voci e musiche incantevoli -
non piangere invano la tua fortuna che ripiega,
i progetti della tua vita che furono solo errori.
Come pronto da sempre, come sono i coraggiosi,
da' un addio all'Alessandria che ti sfugge.
Ma più di tutto, non ti illudere, non dire che fu solamente
un sogno, che il tuo udito si è ingannato:
non degnarti di simili speranze vane.
Come pronto da tempo, come sono i coraggiosi,
come si confà a chi fu degno di una città sì grande,
saldo t'accosta alla finestra,
e ascolta con commozione sì, ma non
con le preghiere e lo sconforto degli abietti,
i suoni come ultimo piacere,
i sontuosi strumenti della brigata misteriosa,
e da' l'addio all'Alessandria che stai perdendo.
| |
