 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής
Ένα γκρίζο πρωί
σαν γυαλί κοφτερό
το στερνό σου φιλί
μ’είχε κόψει στα δυο
σε θυμάμαι
και μελαγχολώ
Σαν τη φλέβα χτυπάς
στης καρδιάς το ρυθμό
τ’άρωμά σου σκορπάς
μια εκεί μια εδώ
σε θυμάμαι και μελαγχολώ
Χίλια χρόνια θα σε περιμένω
σαν φεγγάρι παραπονεμένο
στο παράθυρό σου θα’ρχομαι συχνά
χίλια χρόνια θα σ’αναζητώ
και τις νύχτες τ’άστρα θα ρωτάω
αν υπάρχει ελπίδα να σε δω ξανά
Η δική σου ζωή
είναι πάντα εδώ
ξεχασμένη μορφή
σε καθρέφτη παλιό
σε θυμάμαι και μελαγχολώ
|  |
лирика: Vasilis Yiannopoulos
lyrics
музыка: Adonis Vardis
Первое исполнение: Adonis Vardis
Серое утро...
Словно стекло острое,
последний твой поцелуй
рассёк меня надвое,
вспоминаю тебя
и тоскую.
Словно вена пульсируешь
в сердца ритме,
свой аромат рассеиваешь
то там, то тут...
Вспоминаю тебя и тоскую.
Тысячи лет я буду тебя ждать,
словно луна опечаленная,
к твоему окну я буду приходить часто;
тысячи лет я буду тебя разыскивать
и ночами у звёзд я буду спрашивать,
есть ли надежда мне тебя увидеть снова...
Твоя жизнь
всегда здесь,
забытый образ
в зеркале старом...
Вспоминаю тебя и тоскую...
| |
